Εκδήλωση τιμής στον Αλέξανδρο Παναγούλη με αφορμή την επανέκδοση ποιημάτων του

Μαύρη επέτειος είναι η σημερινή για την Ελλάδα, καθώς συμπληρώνονται 44 χρόνια από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. Ο αντιδικτατορικός αγώνας είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το πρόσωπο και την πράξη του Αλέξανδρου Παναγούλη, όταν στις 13 Αυγούστου 1968 αποπειράθηκε να δολοφονήσει, με εκρηκτικά, τον δικτάτορα Γ.Παπαδόπουλο. Στα πέντε χρόνια κράτησής του στο κελί-τάφο, ειδικά κατακευασμένο γι αυτόν, δεν έπαψε να αγωνίζεται με τον θάνατο, μέσα από την κτηνωδία των βασανιστηρίων. Την Τετάρτη, στο δημαρχείο της Αθήνας, παρόντος και του δημάρχου Νικήτα Κακλαμάνη, που χαιρέτισε την εκδήλωση, τιμήθηκε η μνήμη του Αλέξανδρου Παναγούλη από πολιτικούς όλων των κομμάτων, με αφορμή την επανέκδοση των ποιημάτων του, σε τέταρτη έκδοση από το 1976. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος Θανάσης Αντωνόπουλος.
«Ημέρα ενότητας, ευθύνης, συνείδησης και μνήμης, σήμερα» είπε στον χαιρετισμό του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς και συνέχισε: «Η ιδέα του Στάθη Παναγούλη για την επανέκδοση των κειμένων, που έγραψε από τη φυλακή ο Αλέκος Παναγούλης, ποιημάτων κυρίως αλλά και πεζών, μάς προσφέρει αυτά τα κείμενα που είναι κάτι παραπάνω από λογοτεχνικό είδος. Είναι κάτι παραπάνω από πολιτική υποθήκη. Είναι κάτι παραπάνω από ανατομία μιας εποχής. Είναι κατάθεση ψυχής. Μιας αδούλωτης ψυχής, μέσα σε μια εποχή τυραννίας. Είναι η βίωση της Ελευθερίας μέσα στον μοναδικό χώρο, που μπορούσε να υπάρξει τότε: μέσα στο κελί ενός μελλοθάνατου τυραννοκτόνου».
«Ο Αλέκος Παναγούλης πρόλαβε να δει τη λύτρωση» είπε μεταξύ άλλων ο κ. Σαμαράς και πρόσθεσε: «Πρόλαβε να γευτεί τη δικαίωση. Πρόλαβε να μη δει τον ευτελισμό των μηνυμάτων ελευθερίας, που ο ίδιος τόσο πίστεψε. Πρόλαβε να μη δει την αγάπη για τον λαό να μετατρέπεται σε λαϊκισμό και την Δημοκρατία να υποτάσσεται σε προτάγματα κομματικών σκοπιμοτήτων. Έφυγε από τη ζωή στο τραγικό ατύχημα της Πρωτομαγιάς του 1975. Το παράδειγμά του, ο λόγος του από τη φυλακή, είναι παρακαταθήκες γεμάτες ελευθερία και Ελλάδα. Και φάροι ελπίδας. Αληθινά πολύτιμα μηνύματα σε μια σημερινή γενιά Ελλήνων, που έχει ανάγκη και λόγο ελευθερίας και παρακαταθήκες ελληνικού ήθους και ελπίδα. Και μάλιστα όλα αυτά γραμμένα με αίμα. Όπως τα ποιήματά του στη φυλακή».
Ο πρόεδρος του Συνασπισμού, Αλέξης Τσίπρας, χαιρετίζοντας την εκδήλωση ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «η δίκη του Αλέξανδρου Παναγούλη, η άρνησή του να δεχτεί χάρη, και τα φριχτά βασανιστήρια, στα οποία υποβλήθηκε, πέρασαν τα ελληνικά σύνορα. Και συνέβαλαν στην ανάπτυξη ενός κύματος αλληλεγγύης στις χώρες της Ευρώπης, που ζητούσε την διεθνή απομόνωση της χούντας».
Τόνισε, δε, πως «στη μεταπολίτευση αγωνίστηκε για την ολοκλήρωση της μετάβασης στη Δημοκρατία. Και γι’ αυτό ζητούσε πλήρη κάθαρση και ηθική καταδίκη των πολιτικών, που συνεργάστηκαν με την δικτατορία».
Αναφερόμενος στα ποιήματα του Αλ. Παναγούλη, ο κ. Τσίπρας είπε ότι «είναι συγκλονιστικά, γεμάτα ένταση, απολύτως συνεπή με την εικόνα και τις πράξεις του, δείχνουν έναν άνθρωπο, ο οποίος έχει στρατεύσει την λογική και το συναίσθημά του σε μία και μόνο υπόθεση, την υπόθεση της δημοκρατίας και της ελευθερίας».
Η βουλευτής του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, χαιρέτισε την έκδοση χαρακτηρίζοντας τον Αλέκο Παναγούλη «ήρωα και πατριώτη που δολοφονήθηκε». «Δολοφονήθηκε είναι η πολιτική στάση στο γεγονός του θανάτου του» είπε κατηγορηματικά η κ. Κανέλλη. Επαίνεσε τον αδελφό του, Στάθη, για την πρωτοβουλία της έκδοσης των ποιημάτων, αναφέρθηκε στον χαμένο αδελφό, υπολοχαγό Γιώργο Παναγούλη, και κατέληξε: «Ήρθε ο καιρός ν’ αντέξουμε τη σκιά του Παναγούλη».
Τέλος, ο Γιάννης Δημαράς, που είχε ασχοληθεί ως δημοσιογράφος με τις δραστηριότητες του Παναγούλη, αναφέρθηκε επίσης στον χαμένο αδελφό Γιώργο, τη μητέρα, Αθηνά, που έχασε τους γιους της. «Η οικογένεια Παναγούλη θυμίζει αρχαία τραγωδία» είπε και θύμισε: «Η μεγάλη ποίηση που εκφράστηκε με τη δράση και το ίδιο του το σώμα», απόσπασμα από την κριτική του Πιερ Πάολο Παζολίνι στην ποίηση του Αλέξανδρου Παναγούλη».