Το Stratfor, εξ αφορμής των δύο συναντήσεων Παπανδρέου-Νετανιάχου μέσα σ' ένα μήνα, σε σχετική ανάλυσή του εκτίμησε ότι το Ισραήλ «επιδιώκει να εμποδίσει τις προσπάθειες της Τουρκίας να αποτελέσει δύναμη στη Μέση Ανατολή», σε μια χρονική συγκυρία που «η αδύναμη Αθήνα επιθυμεί να δείξει στην Αγκυρα ότι διαθέτει επιλογές, προκειμένου να διατηρήσει την ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο». Για το συντάκτη του αμερικανικού ινστιτούτου, «η Ελλάδα αποτελεί το τέλειο εργαλείο για το Ισραήλ, δεδομένης της ελληνοτουρκικής διαμάχης που υπάρχει στο Αιγαίο», καθώς «ο έλεγχος του Αιγαίου είναι ζωτικής σημασίας για την Αθήνα στην άσκηση της κυριαρχίας».
Η οικονομική κρίση όμως, κατά το Stratfor, συν το γεγονός ότι η Αγκυρα επιχειρεί να γίνει μια υπολογίσιμη περιφερειακή δύναμη στη Μέση Ανατολή, δεν επιτρέπουν στην Αθήνα να αποτελέσει ούτε καν απειλή για την Αγκυρα.
Το αμερικανικό ινστιτούτο υποστηρίζει ότι στόχος της διπλωματικής προσέγγισης είναι να στριμωχτεί η Αγκυρα, γιατί το μεν Τελ Αβίβ ελπίζει ότι η Τουρκία θα πρέπει να ανησυχεί για μια δυναμική Ελλάδα στα δυτικά της σύνορα, η δε Αθήνα επιθυμεί να επιδείξει στην Αγκυρα ότι διαθέτει και άλλες επιλογές για να διατηρηθεί η ισορροπία στο Αιγαίο.
Με την αποδυνάμωση της συμμαχίας Αγκυρας-Τελ Αβίβ, η Αθήνα βλέπει μια ευκαιρία να στείλει ένα μήνυμα προς την Αγκυρα.
«Ωστόσο, από ισραηλινή άποψη, μια συμμαχία με την Ελλάδα αποτελεί μετά βίας ένα υποκατάστατο της σχέσης όπως ήταν αυτή με την Τουρκία». Η ανάλυση του Stratfor υποτιμά ανοιχτά το ρόλο και τη γεωπολιτική δύναμη της χώρας (σ.σ.: κάτι που είχε επιχειρήσει ξανά με άλλη ανάλυσή του στα τέλη Ιουνίου όταν δημοσίευσε έκθεση για την χώρα με τίτλο: «Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟ 1820 ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ».
Η συνεργασία με την Ελλάδα δεν θα έχει καμία επίπτωση στη συνολική στάση του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή, δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν έχει καμία επιρροή στην περιοχή». Αντιθέτως, «το ίδιο δεν συμβαίνει και με την Τουρκία. Η Τουρκία, ως σύμμαχος, θα αποτελούσε ισχυρό πλεονέκτημα για το Ισραήλ. Επιπλέον, η ελληνο-ισραηλινή στρατιωτική συνεργασία δεν είναι κάτι καινούργιο».
Καταλήγοντας, το Stratfor θεωρεί ότι «αυτές οι διπλωματικές κινήσεις αποτελούν κάτι λίγο παραπάνω από ένα μήνυμα προς την Τουρκία. Το Ισραήλ ερεθίζει την Αγκυρα με την αύξηση των δεσμών με την Αθήνα και η Ελλάδα βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να προσελκύει την προσοχή, δεδομένων των σημερινών πιέσεων που της ασκούνται. Αλλά με τις προτεραιότητες του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή να εμποδίσει τις προσπάθειες της Τουρκίας να καταστεί περιφερειακή δύναμη και με την Ελλάδα πάρα πολύ αδύναμη να αποτελέσει αξιόπιστη απειλή, θα χρειαστεί κάτι πολύ περισσότερο πέρα από την επιφανειακή σύσφιγξη των ελληνο-ισραηλινών σχέσεων, προκειμένου να δώσουν κίνητρο στην Αγκυρα να αλλάξει την πορεία της». *
phgh eleytherotypia
