7 Απριλίου 2013

«Δεν είδα τον φόβο του πολέμου στα πρόσωπα των ανθρώπων», λέει στα «ΝΕΑ» η μοναδική Ελληνίδα της Βόρειας Κορέας

«Δεν είδα τον φόβο του πολέμου στα πρόσωπα των ανθρώπων», λέει στα «ΝΕΑ» η μοναδική Ελληνίδα της Βόρειας Κορέας
H Φραγκίσκα Μεγαλούδη στο σπίτι της στο Βόρεια Κορέα. Μίλησε στα «ΝΕΑ» καθώς προετοιμάζει την αναχώρηση της από τη χώρα

Η Φραγκίσκα Μεγαλούδη είναι η μοναδική Ελληνίδα που ζει τους τελευταίους μήνες στη Βόρεια Κορέα.

Eίναι εξωτερικός συνεργάτης του ειδησεογραφικού πρακτορείου ΙΡΙΝ (Γραφείο της Μπανκόνγκ) που μεταδίδει ανθρωπιστικές ειδήσεις.

Σε λίγα 24ωρα θα έχει εγκαταλείψει τη χώρα. Προσωρινά όμως, όπως πιστεύει. «Οπως οι Αρχές της χώρας ειδοποίησαν τα μέλη των ξένων πρεσβειών ότι μπορούν να αποχωρήσουν αν θέλουν, εξαιτίας της έντασης που δείχνει να κλιμακώνεται, έτσι έδωσαν και σε μένα αυτή την επιλογή», λέει η κυρία Μεγαλούδη στα «ΝΕΑ», από την πρωτεύουσα Πιονγιανγκ.

«Θα πάω στο Πεκίνο». Το Σάββατο, ήταν μια φυσιολογική μέρα στη Βόρεια Κορέα, όπως λέει η κυρία Μεγαλούδη. Στα πρόσωπα του κόσμου, δεν φαινόταν καμία ανησυχία. «Κατέβηκα στην αγορά της πόλης και ο κόσμος αγόραζε κανονικά τα φρούτα και τα λαχανικά που φέρνουν οι παραγωγοί. Προμηθεύονταν με τον ίδιο τρόπο το κρέας ή το ψάρι τους».

Η ίδια εικόνα και στα σούπερ μάρκετ. «Τέσσερα από αυτά γνωρίζω ότι υπάρχουν. Μπορεί να είναι και περισσότερα». Η ίδια, όπως και μέλη ξένων αποστολών, συνήθως αγοράζουν τα είδη της καθημερινότητάς τους πληρώνοντας σε ευρώ ή σε δολάρια.

«Ο κόσμος εδω, προμηθεύεται τις πρώτες ύλες για το φαγητό του είτε δωρέαν από το κράτος είτε πληρώνοντας το αντίτιμο στο τοπικό νόμισμα. Για παράδειγμα, κάθε άνθρωπος δικαιούται τη μέρα περί τα 700 γραμμάρια δημητριακά, κατά μέσο όρο. Η ποσότητα αυτή βεβαίως, έχει να κάνει και με το μέγεθος της παραγωγής που όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο επηρεάζεται και από τον καιρό».

Η κυρία Μεγαλούδη λέει στα «ΝΕΑ» ότι η πρωτεύουσα της Βόρειας Κορέας, στην οποία ζουν 3,5 εκατομμύρια άνθρωποι, δεν θυμίζει σε τίποτα μια πόλη που βρίσκεται σε «πολεμικό πυρετό».

«Είναι το ίδιο καθαρή και περιποιημένη όπως πάντα. Τα παιδιά παίζουν στις πλατείες φορώντας πατίνια – είναι κάτι σαν μόδα που έχει κυριεύσει τις νεαρές ηλικίες – κυκλοφορούν μα τα ποδήλατά τους, τα αυτοκίνητα όσοι έχουν, τα τρόλεϊ, το τραμ, το μετρό».
Στην ίδια έχει συμβεί πολλές φορές να περάσει έξω από μία γαμήλια τελετή και να της ζητήσουν να δεχτεί ένα κέρασμα, βλέποντας την πως είναι ξένη. «Είναι αρκετά χαμογελαστοί άνθρωποι και πάντα κοιτάζουν πώς να σε εξυπηρετήσουν. Τουλάχιστον αυτό το συναίσθημα έχω εισπράξει εγώ από τη συναναστροφή μαζί τους τόσο καιρό».
Η κυρία Μεγαλούδη επιθυμεί να επιστρέψει στη Βόρεια Κορέα, αν τα πράγματα εξελιχθούν ομαλά και η διαφαινόμενη κρίση εκτονωθεί. «Υπάρχουν αεροπορικά δρομολόγια που γίνονται ανάμεσα στη χώρα και την Κίνα, και τώρα ακούσαμε ότι θα πυκνώσουν».

Τα βράδια επικρατεί ησυχία. Εκτός από ορισμένα εστιατόρια, όταν ο καιρός ανοίγει, ο κόσμος κάνει βόλτες στους δρόμους και τις πλατείες. Το χειμώνα επικρατεί κρύο, και η θερμοκρασία πέφτει και στους μείον 15 βαθμούς. «Αυτή την εποχή πάντως, αργεί να βραδιάσει».


ΣΧΟΛΙΟ ΕΔΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
Θαυμαζω το κουραγιο σου Κα Μεγαλουδη! να μενεις σε αυτο το κρατος,,και να θελεις μαλιστα να ξαναγυρισεις !!