«Πρέπει να ξέρετε, αδελφοί μου, πως το Eυαγγέλιο που σας κήρυξα δεν προέρχεται από άνθρωπο. Γιατί κι εγώ ούτε το παρέλαβα ούτε το διδάχτηκα από άνθρωπο, αλλά μου το αποκάλυψε ο Ιησούς Χριστός». (από την περικοπή προς Γαλάτας επιστολή του Αποστόλου Παύλου Α, 11-12).
Τα λόγια αυτά, αγαπητοί, είναι μία σοβαρή ομολογία και δήλωση του Αποστόλου Παύλου.
Ο Απόστολος των Εθνών περιόδευε όλο τον κόσμο και καλούσε τους ανθρώπους να πλησιάσουν τον Χριστό και να πιστέψουν στη διδασκαλία του Ιησού Χριστού και, για να έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη σε όσα τους εδίδασκε, προβαίνει στη σημερινή σοβαρή δήλωση και επιβεβαιώνει ότι το Ευαγγέλιο δεν είναι καρπός ανθρώπινης σοφίας, όπου υπάρχει το ενδεχόμενο ανθρώπινου λάθους και πλάνης. Επιβεβαιώνει ότι ο ίδιος ο Χριστός το παρέδωσε στους Αποστόλους και γι’ αυτό το Ευαγγέλιο αποτελεί την καθαρότερη πηγή της αλήθειας και είναι ο γνησιότερος ερμηνευτής του Θείου θελήματος.
1. Ε ρ ω τ η μ α τ ι κ ά κ α ι α μ φ ι β ο λ ί ε ς.
Από την ημέρα που ο άνθρωπος αρχίζει να μπαίνει στο νόημα της ζωής, αρχίζουν τα ερωτηματικά και οι αμφιβολίες στα ζητήματα πίστεως. Π.χ., απασχολεί τους ανθρώπους το θέμα της υπάρξεως του Θεού και της ψυχής, παραδείσου και κολάσεως. Είναι πολλοί αυτοί που ανησυχούν και θέλουν να μάθουν την αλήθεια για τα ζητήματα αυτά.
Επίσης αντιμετωπίζουν άλλα θέματα, που έχουν άμεση σχέση με την υλική ζωή. Π.χ. πρέπει κανείς να είναι ενάρετος ή να είναι άνθρωπος χωρίς ιερά και όσια και να κοιτάζει μόνο το συμφέρον του;
Πολλοί ρωτούν αν αξίζει να κάνει κανείς το καλό ή να αδιαφορεί για κάθε τι που δεν του προσφέρει κέρδη και ικανοποιήσεις.
Σε όλα αυτά τα θέματα και σε πολλά άλλα, πρέπει να δοθούν οι σωστές απαντήσεις, διότι οι συνέπειες από μία λανθασμένη τοποθέτηση θα είναι τρομερές.
Και τώρα το ερώτημα : Ποιός θα δώσει τις σωστές απαντήσεις ;
2. Ο ι «π ρ ό θ υ μ ο ι» ο δ η γ ο ί.
Από την εποχή του Χριστού και των Αποστόλων δεν έλειψαν οι «πρόθυμοι» οδηγοί. Με ύφος σπουδαίων σοφών, με μεγάλες λέξεις και χτυπητούς τίτλους, υπεστήριξαν και πολλοί εξακολουθούν να υποστηρίζουν, ότι αυτοί μόνο ξέρουν την αλήθεια. Εμίλησαν για κοινωνικά συστήματα, παρουσίασαν πολύχρωμες θεωρίες, υλιστικές και άθρησκες. Υποστηρίζουν ότι τα υλικά αγαθά αποτελούν την μοναδική πηγή της ευτυχίας. Αρνούνται τις πνευματικές αξίες. Περιφρονούν το Θεό και τα ιδανικά. Με δύο λόγια διακηρύττουν ότι «εδώ είναι η κόλαση, εδώ και ο παράδεισος».
Έτσι, χωρίς πολλές «φιλοσοφίες» έλυσαν όλα τα θέματα. Πήραν το σφουγγάρι και έσβησαν κάθε τι που δεν τους συνέφερε και τους ενοχλούσε.
3. Ο ο δ η γ ό ς.
Ήλθε όμως και κάποιος Άλλος, από άλλο δρόμο. Ήταν απλός και επιβλητικός. Όλα επάνω Του έφεγγαν. Άστραφταν. Στάθηκε ανάμεσα στους ανθρώπους. Τους κοίταζε με απέραντη καλοσύνη.
Ποιός είσαι ; Τον ρώτησαν. «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή» είπε. (Ιωαν. 14, 6). Και με τα λόγια Του αυτά γέμισε η γη από ουράνιο φως, από υπερκόσμιο άρωμα. «Ποτέ δεν μίλησε άνθρωπος όπως Αυτός» (Ιωαν. 7, 46) , είπε ο λαός.
Τρία χρόνια έμεινε ο Ιησούς μεταξύ των ανθρώπων. Τους έφερε το φώς του Ευαγγελίου. Τους δίδαξε την αλήθεια. Πλημμύρισε η γη από την χάρη Του. Στο πρόσωπό Του βρήκε ο κόσμος τον αληθινό οδηγό. Ο λαός Τον αγάπησε και όταν ο οδηγός ανέβηκε στον ουρανό, οι πιστοί κράτησαν με λαχτάρα το Φως, που τους είχε προσφέρει ο Χριστός. Το Ευαγγέλιο !
4. Ε ι ρ ή ν η κ α ι «θ λ ί ψ η»
Ο δρόμος του Ευαγγελίου είναι σωστό πανηγύρι. Πανηγυρίζει η ψυχή τη χαρά της, τη σωτηρία της. Χωρίς αλυσίδες και σίδερα ηθικής φυλακής. Χωρίς εφιάλτες που διαταράζουν τον ύπνο. Ελεύθερη, αδούλωτη, φτερωτή. Ζεί με ιδανικά. Πεθαίνει για τα ιδανικά. Γίνεται αθάνατη χάρι σ’ αυτά τα ιδανικά. « Δόξα, τιμή και ειρήνη προσμένουν όποιον κάνει το καλό» (Ρωμ. 2, 10).
Και ο άλλος δρόμος που μας δείχνουν οι άλλοι ; Σαπίλα και δεσμά και χλωμάδα θανάτου και ψέμα σε χρυσά χαρτιά και χρεωκοπία ηθική και αναπηρία ψυχική και οικονομικά ναυάγια και ντροπές και χαλάσματα και οικογενειακά συντρίμματα και χορταριασμένα μνήματα και δάκρυα καυτά και...και....
Τα είδαμε. Τα ακούμε. Τα ξέρουμε. Κάθε ημέρα γύρω μας θολές ματιές, πνιχτές φωνές.... «Θλίψη και στενοχώρια περιμένουν κάθε άνθρωπο που υπηρετεί το κακό» (Ρωμ. 2, 9).
Τι τραγική αλήθεια και επικύρωση, και στην εποχή μας, αυτών των λόγων του Θεού.
Αγαπητοί αδελφοί,
Ήταν νύχτα. Ο άνεμος βογγούσε και τα κύματα υψωνόταν θεόρατα. Το Αγγλικό πλοίο «Θέτις» έπλεε στη Μεσόγειο, μεταφέροντας τον Άγγλο Πρεσβευτή στην Ιταλία.
Ο Πλοίαρχος, με τον αξιωματικό και τους ναύτες υπηρεσίας, βρίσκεται στη γέφυρα. Έχουν μπροστά τους τον ναυτιλιακό χάρτη της περιοχής. Ο αξιωματικός υπηρεσίας εφιστά την προσοχή του Πλοιάρχου σε ένα μικρό σημάδι επάνω στο χάρτη που χαρακτηρίζει την ύπαρξη κάποιου βράχου.
Τί ανοησίες μας λες ; φώναξε ο Πλοίαρχος. Και άλλοτε έλεγαν ότι υπάρχει στην περιοχή ύφαλος. Θα περάσουμε επάνω από το περίφημο αυτό σημείο σε πείσμα των θαλασσινών, γιατί θέλω να διαλύσω αυτό το μύθο.
Ξαφνικά όμως ακούσθηκε ένας τρομακτικός κρότος και ολόκληρο το πλοίο τραντάχθηκε. Σε λίγο άρχισε να βουλιάζει. Με μεγάλες προσπάθειες σώθηκε ένα μέρος του πληρώματος. Ο καπετάνιος όμως δεν θέλησε να σωθεί. Τόση ήταν η ντροπή του, ώστε προτίμησε τον θάνατο. Καθώς βούλιαζε το πλοίο παρέσυρε μαζί του στο βυθό και τον καπετάνιο και άλλα μέλη του πληρώματος....
Αλίμονο! Είχε στα χέρια του το χάρτη της περιοχής. Από πείσμα και εγωϊσμό δεν θέλησε να πιστέψει στα γραφόμενα στο χάρτη, με αποτέλεσμα το μεγάλο δυστύχημα...
Πόσες ψυχές, αλήθεια, στη ζωή βυθίζονται γιατί αρνούνται να πιστέψουν στο χάρτη του Ουρανού, στο νόμο του Θεού, στο Άγιο Ευαγγέλιο! Πόσες ψυχές χάνονται!
Στη θάλασσα της ζωής συναντούμε πολλούς υφάλους. Μόνο άν κρατούμε στα χέρια μας το Ευαγγέλιο, το χάρτη του Θεού, θα μπορέσουμε να τους αποφύγουμε.
Στην Βαρσοβία, πρωτεύουσα της Βαρσοβίας, πραγματοποιείται αυτή την εβδομάδα η Συνδιάσκεψη Κορυφής των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (COP19). Ας προσευχηθούμε στον Ύψιστον Θεόν, όσοι θα βρεθούμε εκεί να ανταποκριθούμε με υψηλή συναίσθηση ευθύνης να προστατέψουμε τον Πλανήτη μας και την ανθώπινη ζωή για να ζήσουμε και εμείς και οι μελλούμενες γεννιές ένα καλύτερο κόσμο με δικαιοσύνη, ειρήνη και κοινωνική ευημερία για όλους.
Επιμέλεια κειμένου Χρ. Γεροντούδης
