ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ COP19
Αλεξανδρείας Θεόδωρος: Η κλιματική αλλαγή είναι απειλή για όλους μας
Επί τη ευκαιρία της ενάρξεως της ετήσιας συνδιασκέψεως των Ηνωμένων Εθνών για τη Κλιματική Αλλαγή (COP19) στην Βαρσοβία με τη συμμετοχή περισσοτέρων 200 χωρών ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος κ. Θεόδωρος απεύθυνε το ακόλουθον μήνυμα για τη συμβολή της Ορθοδοξίας στην αντιμετώπιση και αποτροπή των προβλημάτων που δημιουργούνται από το φαινόμενο της Κλιματικής αλλαγής.
"Και έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον, ον έπλασε, και έθετο αυτόν εν τω Παραδείσω της τρύφης, εργάζεσθαι αυτόν και φυλάττειν"[1]
Αυτή υπήρξε η εντολή του Δημιουργού προς τα δημιουργήματά Του τον άνθρωπον. Να εργάζεται διότι η αργία είναι μήτηρ πάσης κακίας και να φυλάσσει τον Παράδεισο, το φυσικό περιβάλλον που του ενεπιστεύθη.
Σύμφωνα λοιπόν με την διεθνώς παραδεδεγμένη αρχή, ότι το περιβάλλον δεν έχει σύνορα, τα κράτη επιδιώκουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα από κοινού, προκειμένου η προσπάθειά τους να έχει τη δέουσα αποτελεσματικότητα. Πρώτο λοιπόν εργαλείο για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι οι Διεθνείς Συνθήκες.[2]
Όχι όμως ευκαταφρόνητη δυνατόν να είναι και η συμβολή της Εκκλησίας και ιδιαίτερα της Ορθοδόξου Χριστιανικής Θρησκείας, η οποία από δεκαετιών προβάλλει στους πιστούς της την ανάγκη σεβασμού του φυσικού περιβάλλοντος ανάγοντας σε αμαρτία κάθε προσβολή του, διότι θεωρείται προσβολή του ίδιου του Δημιουργού. Εάν λοιπόν αποδεχόμεθα, ότι με την θρησκευτικότητα ανακαλύπτουμε το νόημα του ηθικού βίου, επακόλουθο είναι να προστατεύουμε το φυσικό περιβάλλον που έχει κι αυτό τη θρησκευτικότητά του. Η δε θρησκευτικότητα αυτή ενώνει άνθρωπο και περιβάλλον. [3]
Συνεπώς σε εξέλιξη ευρίσκεται μία νέα Ηθική, η οποία θα πρέπει να διέπει τους πιστούς της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η ηθική αυτή επιβάλλει να παύσουν τουλάχιστον οι συνειδητοί πιστοί να θεωρούν εαυτούς ως ιδιοκτήτες της φύσεως. Αντιθέτως καθήκον τους είναι να αντιληφθούν την αποστολή τους ως ιερέων της δημιουργίας, με κύριο καθήκον την φύλαξη της υλικής κτίσεως, του περιβάλλοντος δηλαδή του κόσμου.[4]
Με δεδομένο λοιπόν, ότι η κλιματική αλλαγή θα επιφέρει ζημίες στην παγκόσμια οικονομία απαιτείται άσκηση πολιτικής προσαρμογής και διατύπωση εθνικής στρατηγικής προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή.
Ο ρόλος της Εκκλησίας δεν πρέπει να θεωρείται στον τομέα αυτόν μικρής σημασίας. Εάν θεωρήσουμε την παρατηρουμένην κλιματική αλλαγή ως επανάσταση της φύσεως κατά του τόσον βαναύσως κακομεταχειριζομένην αυτήν ανθρώπου, επειδή έπαυσε πλέον, όπως δείχνουν τα προκαλούμενα παράξενα φυσικά φαινόμενα, να ευρίσκεται σε τελεία θεία αρμονία, όπως την πρωτογνωρίσαμε, δεν πρέπει να διερωτώμεθα γιατί συμβαίνει το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής. Επικροτώντας μάλιστα ο Πράσινος Οικουμενικός μας Πατριάρχης Βαρθολομαίος την πρωτοβουλία της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Παγκοσμίου Ομοσπονδίας Οργανώσεως Μηχανικών για κατάρτιση Παγκοσμίου Κώδικος Ηθικής για το περιβάλλον, δεσμευτικής ισχύος, κάνει έκκληση όπως όλοι οι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι πιστοί προς την Εκκλησία να στέρξουν να μετατρέψουν τις τεράστιες καταστρεπτικές τους δυνάμεις, τις οποίες έχουν συσσωρεύσει στον πλανήτη γη, σε δυνάμεις δημιουργικές και ειρηνικές, ώστε πάντες από κοινού να απολαύσουμε την μετά της φύσεως συμφιλίωση, η οποία άλλωστε θα εξασφαλίσει την διαιώνιση του ανθρωπίνου γένους στη γη. [5]
Παράλληλα και η Δευτερόθρονη Εκκλησία της Ορθοδοξίας, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας & πάσης Αφρικής, λειτουργεί ειδική Επιτροπή Περιβάλλοντος, η οποία παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς ζητήματα τα οποία αναφέρονται στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, ιδιαίτερα στο χώρο της αχανούς μαύρης ηπείρου.
Ο άνθρωπος λοιπόν, ο οποίος διαθέτει όχι μόνον ελευθερία βουλήσεως, αλλά και λογικήν, ώστε να είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού, εδημιούργησε την κρίση. [6] Συμπερασματικώς, η κλιματική αλλαγή αποτελεί απειλή για τον πλανήτη γη με ακόμη εντονότερες δυσμενείς συνέπειες στις σταθερές θερμοκρασίες. Συγκεκριμένα προβλέπεται ότι για τα έτη 2031-2060 θα σημειωθεί αύξηση της θερμοκρασίας από 2-4 βαθμούς, ενώ οι καύσωνες θα αυξηθούν από 1-2 τον χρόνο σε 4-5. Αυτό θα έχει ως συνέπεια οι βροχοπτώσεις να μειωθούν κατά 25%, η ξηρασία να αυξηθεί, ο κίνδυνος των πυρκαγιών να ενισχυθεί και η λειψυδρία να ενταθεί τα επόμενα πενήντα χρόνια.
Αποτελεί λοιπόν κοινόν τόπον, ότι οφείλουμε να αντιδράσουμε. Παράλληλα λοιπόν με τις ενέργειες της Διεθνούς Κοινότητος για την κατά το δυνατόν μείωση των συνεπειών του φαινομένου επί της ανθρωπότητος, σημαντική θα πρέπει να είναι η συμβολή της Εκκλησίας κινητοποιώντας τους πιστούς της στην δημιουργία περιβαλλοντικής συνειδήσεως των πολιτών, η οποία θα σημάνει περισσότερο σεβασμό στο περιβάλλον και συνεπώς επιβράδυνση στην αρχή και απομάκρυνση αργότερα των τόσο δυσμενών συνεπειών του φαινομένου».
Τον χαιρετισμό του Αλεξανδρινού Προκαθημένου μετέφερε στους Συνέδρους ο εκπρόσωπος του στους Διεθνείς Οργανισμούς Σεβ. Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτης και επιμελήθηκε ο γνωστός Πανεπιστημιακός Καθηγητής κ. Θεόδωρος Παναγόπουλος
