Αθήνα
Ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της γενιάς του, ο Γιάννης Βόγλης, πέθανε την Τετάρτη σε ηλικία 79 ετών.
Είχε γεννηθεί στην Αθήνα το 1937. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη.
Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο έγινε στη θεατρική παράσταση Η άνοδος του Αρτούρο το 1961, υπό τη σκηνοθεσία του Καρόλου Κουν.
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο στην ταινία Οι Υπερήφανοι.
Έγινε γνωστός από την ταινία Κορίτσια στον ήλιο το 1968, ενώ σημαντική ερμηνεία του υπήρξε στην ταινία Το χώμα βάφτηκε κόκκινο του Βασίλη Γεωργιάδη.
Το Ποτάμι σε ανακοίνωσή του αναφέρει: «Ο Γιάννης Βόγλης που μας άφησε σήμερα δεν ήταν μια τυπική περίπτωση υπηρέτη της Τέχνης. Ενσάρκωσε μεγάλους ρόλους στο Θέατρο και τον Κινηματογράφο και υπηρέτησε την Τέχνη του χωρίς εκπτώσεις. Αλλά δεν σνόμπαρε και το καλό μαζικό σινεμά. Γιατί όπως είχε πει και ο ίδιος, σαν γνήσιος εργάτης της Τέχνης, χρειάστηκε να ξεπληρώσει και τα προσωπικά του χρέη.
» Μας αφήνει παρακαταθήκη εκτός από το Χρέος προς την Τέχνη και τη διακριτική, πιστή και ανυστερόβουλη στράτευσή του στις μεγάλες αξίες της Δημοκρατίας και της Κεντροαριστεράς. Δε νομίζουμε ότι ο ίδιος θα έκανε διακρίσεις ανάμεσα στους ρόλους που ερμήνευσε. Αλλά θα μας επέτρεπε ίσως να ξεχωρίσουμε αυτόν του Δημήτρη Μαρκουζή στην Αντίστροφη Μέτρηση. Του ανυποχώρητου στις αξίες του καθηγητή που επιστρέφει μετά από χρόνια στην Ελλάδα για να υπηρετήσει την πατρίδα του και το λαό του. Και που το σύστημα που δεν ανέχεται τους άξιους τον πολεμά- πόσο τραγικά επίκαιρο.
Στους οικείους του απευθύνουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια.»
Είχε γεννηθεί στην Αθήνα το 1937. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη.
Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο έγινε στη θεατρική παράσταση Η άνοδος του Αρτούρο το 1961, υπό τη σκηνοθεσία του Καρόλου Κουν.
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο στην ταινία Οι Υπερήφανοι.
Έγινε γνωστός από την ταινία Κορίτσια στον ήλιο το 1968, ενώ σημαντική ερμηνεία του υπήρξε στην ταινία Το χώμα βάφτηκε κόκκινο του Βασίλη Γεωργιάδη.
Το Ποτάμι σε ανακοίνωσή του αναφέρει: «Ο Γιάννης Βόγλης που μας άφησε σήμερα δεν ήταν μια τυπική περίπτωση υπηρέτη της Τέχνης. Ενσάρκωσε μεγάλους ρόλους στο Θέατρο και τον Κινηματογράφο και υπηρέτησε την Τέχνη του χωρίς εκπτώσεις. Αλλά δεν σνόμπαρε και το καλό μαζικό σινεμά. Γιατί όπως είχε πει και ο ίδιος, σαν γνήσιος εργάτης της Τέχνης, χρειάστηκε να ξεπληρώσει και τα προσωπικά του χρέη.
» Μας αφήνει παρακαταθήκη εκτός από το Χρέος προς την Τέχνη και τη διακριτική, πιστή και ανυστερόβουλη στράτευσή του στις μεγάλες αξίες της Δημοκρατίας και της Κεντροαριστεράς. Δε νομίζουμε ότι ο ίδιος θα έκανε διακρίσεις ανάμεσα στους ρόλους που ερμήνευσε. Αλλά θα μας επέτρεπε ίσως να ξεχωρίσουμε αυτόν του Δημήτρη Μαρκουζή στην Αντίστροφη Μέτρηση. Του ανυποχώρητου στις αξίες του καθηγητή που επιστρέφει μετά από χρόνια στην Ελλάδα για να υπηρετήσει την πατρίδα του και το λαό του. Και που το σύστημα που δεν ανέχεται τους άξιους τον πολεμά- πόσο τραγικά επίκαιρο.
Στους οικείους του απευθύνουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια.»
ιν.γρ
