Του Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη
Η εορτή του Δεκαπενταυγούστου συνδέεται με την μοναδικότητα του προσώπου της Παναγίας μας στο έργο της εν Χριστώ σωτηρίας μας. Η Παναγία μας διεδραμάτισε σημαντικό και κορυφαίο ρόλο στην όλη ιστορική εμφάνιση του Χριστιανισμού στο προσκήνιο της παγκόσμιας Ιστορίας. Γεννήθηκε με θαυματουργικό τρόπο από πολύ ηλικιωμένους, αλλά πολύ ευσεβείς και πιστούς γονείς, τους οποίους η Εκκλησία μας ονομάζει Θεοπάτορες, τον Ιωακείμ και την Άννα. Η Εκκλησία μας, αναφερόμενη στην Γέννηση της Θεοτόκου, τονίζει ότι η Γέννηση της «χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη» διότι εξ αυτής «ανέτειλε ο ήλιος της Δικαιοσύνης» δηλαδή ο Ιησούς Χριστός που μας έσωσε. Μεγάλα Ιστορικά Μοναστήρια είναι αφιερωμένα στη Γέννηση της Παναγίας μας, όπως η Ιστορική Ιερά, Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή του Κύκκου με τη θαυματουργική εικόνα που ιστόρισε ο Ευαγγελιστής Λουκάς.
Ο Νομπελίστας ποιητής μας Ελύτης χρησιμοποίησε τον στίχο αυτό της εορτής της Παναγίας μας στην Ιστορική πορεία του Έθνους, τον οποίο ο μεγάλος μας μουσικοσυνθέτης Θεοδωράκης μελειοποίησε και έγινε δημοτικό τραγούδι του λαού μας, «Της Δικαιοσύνης ήλιε Νοητέ» στο γνωστό «Αξιον Εστίν», που προέρχεται πάλι από τους ύμνους που αναφέρονται στο πρόσωπο της Παναγίας μας.
Η Παναγία μας ως ο κορυφαίος ευσεβής άνθρωπος της παγκόσμιας κοινωνίας έδωσε την δική της σάρκα στον Υιόν και Λόγον του Θεού διά την εν Χριστώ σωτηρίαν μας. Η αξία της Γυναίκας εξυψώνεται για πάντα και μάλιστα ο μεγάλος της ρόλος ως Μητέρας (ξεχνούμε ότι ο μισός πληθυσμός της Γης είναι γυναίκες και ο άλλος μισός προέρχονται από Γυναίκες).
Ως άνθρωπος η Παναγία μας υπόφερε πολύ, έζησε την ορφάνια. Κι όταν γέννησε στην φάτνη των αλόγων το Βρέφος Ιησού, ήσαν έτοιμοι να την πετροβολήσουν, ως άπιστη πλανεμένη γυναίκα που έμεινε έγκυος χωρίς να πατρευτεί.
Η Παναγία μας βρέθηκε στην πρώτη γραμμή κοντά στον Υιόν της μέχρι τον Γολγοθά. Άγγιξε τα αθώα αίματα του Μοναχογιού της που έτρεχαν από τον παράνομο Σταυρόν του Μαρτυρίου. Την έπνιγε το δίκαιο, γιατί ήταν σίγουρη ότι ο Υιός της ήταν αθώος. Είναι τραγικό και επώδυνον να βλέπεις το παιδί σου να πεθαίνει άδικα, ανυπεράσπιστος. Να τιμωρείται για πράγματα που δεν έκανε. Να βλέπει την κακία αμαρτωλών ανθρώπων και απατεώνων που χρησιμοποιούν μάλιστα και την πολιτική και στρατιωτική εξουσία της εποχής για την μεγαλύτερη αδικία που έγινε στον κόσμο. Να καταδικάζουν με την πιο ατιμωτική μορφή του θανάτου Εκείνον που ομίλησε για την δικαιοσύνη, για την αγάπη, για την προστασία των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για την αλληλοβοήθεια των ανθρώπων. Όλη αυτή την αδικία και τον πόνο έζησε η Παναγία μας.
Ο άγιος Επιφάνιος επίσκοπος Κύπρου, εκφράζοντας την αποστολική παράδοση και τους Πατέρες της Εκκλησίας τονίζει ότι η Παναγία μας παραμένει για πάντα μαζί μας δεόμενη υπέρ της του κόσμου σωτηρίας και της των πάντων ενώσεως του σώματος των χριστιανών και όλων των ανθρώπων. Έτσι στο ύμνο της εορτής του Δεκαπενταυγούστου, δηλαδή της Κοιμήσεως της Παναγίας μας, τονίζεται ότι «εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλειπες Θεοτόκε, αλλά μετέστης προς τη Ζωήν μήτηρ υπάρχουσα της Ζωής.....». Ο άγιος Επιφάνιος μας λέει ότι η Παναγία μας με την Κοίμηση της και τη Μετάσταση της στους Ουρανούς, μοιάζει με την Βασίλισσα εκείνη που κάθεται στον Θρόνο της σε ασφαλή Κάστρο, που ποτέ της όμως δεν ησυχάζει όσο γνωρίζει ότι τα παιδιά της, δηλαδή όλοι εμείς, στο κόσμο αυτό μπορεί να βρεθούμε αντιμέτωποι με τραγωδίες που ποτέ μας δεν διανοηθήκαμε. Όσοι ακολουθούν τις θείες Εντολές του Ιησού Χριστού γίνονται αδελφοί και αδελφές του Ιησού Χριστού και κατά συνέπεια παιδιά της Παναγίας μας που δέεται υπέρ της Σωτηρίας μας. Γι’ αυτό οι γονείς μας όταν αγωνιούν για τα παιδιά τους και μάλιστα γι’ αυτά που βρίσκονται μακρυά τους θα αναφωνήσουν μπροστά στην απόγνωση και τον πόνο τους «Παναγία μου σώσε το παιδί μου». Όπως μας λέει ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος «πολύ ισχύει δέησις δικαίου ενεργουμένη», κι αυτό ισχύει πρώτιστα για το άγιο Πρόσωπο της Παναγίας μας, που η Εκκλησία μας την τιμά ως την πρώτη ανάμεσα σε όλους τους αγίους μας.
Για να υπερβούμε τις κρίσεις που ζεί σήμερα το Έθνος χρειάζεται η ενότητα όλων μας και η κοινή δράση. Ο σεβασμός και η ευσέβεια στο άγιο Πρόσωπο της Παναγίας μας μπορεί να μας ενισχύσει για να έχουμε εθνική ομοψυχία για κοινή δράση για ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας. Η Παναγία μας βοηθός μας.
Είναι απίστευτο που ευσεβείς άνθρωποι με το υστέρημα τους σε δύσκολες εποχές συνεχίζουν να μας βοηθούν όσο μπορούν εδώ στην μακρινή Ζιμπάμπουε στηρίζοντας άπορα και ορφανά παιδιά με τις συνεχείς δραστηριότητες του Συλλόγου Φίλοι Ιεραποστολής Ζιμπάμπουε με επικεφαλής τον Πρόεδρο μας κ. Σπυρίδωνα Ανδρέου Μαραγκό, τον Πίτσιλλον και τα Μέλη του Συμβουλίου του, όπως το τελευταίο ζωντανό σκετσάκι που παρουσίασαν με επιτυχία στους χώρους της Μητροπόλεως Λεμεσού για να βοηθήσουν τα συσσίτια άπορων παιδιών της Κύπρου αλλά και των παιδιών της Αφρικής. Αυτό ήταν και το καλύτερο δώρο στην μεγάλη Μητέρα των άπορων και των ορφανών παιδιών, την Παναγία μας. Ο Θεός διά των πρεσβειών της Παναγίας μας να μας έχει καλά όλους μας.
