4 Νοεμβρίου 2016

Τα στοιχειωμένα σπίτια της Αθήνας -Οι ιστορίες και οι τρομακτικοί θρύλοι που τα συνοδεύουν

Μα έχουμε εμείς φαντάσματα στην Αθήνα; 
Αυτά δεν κατοικούν συνήθως σε σκοτεινούς πύργους της Σκωτίας και στα εγκαταλελειμμένα κάστρα της Γηραιάς Αλβιόνας;
Κι όμως κάποια παλιά αρχοντικά στην πόλη μας έχουν τις δικές τους ιστορίες και κουβαλούν τρομακτικούς θρύλους, που κάνουν ακόμα και τους πιο ορθολογιστές να ανατριχιάζουν. Κάποιοι ισχυρίζονται πως συχνά ακούγονται φωνές πίσω από τις κλειστές τους πόρτες, λευκοντυμένες μορφές προβάλλουν στα παράθυρά τους και περίεργα φαινόμενα σημειώνονται στην περιοχή. Εσείς θα τολμούσατε να τα επισκεφτείτε;
Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ
Ένα νεοκλασικό κτίριο στη συνοικία του Νέου Φαλήρου, στην οδό Σμολένσκι 4, που παραμένει ακατοίκητο εδώ και χρόνια. Σήμερα ο πύργος αυτός καλύπτεται από πυκνή βλάστηση, ενώ στην είσοδό του δεσπόζει μια μισογκρεμισμένη αυλόπορτα. Ανήκε σε έναν υφασματέμπορο, τον Κουρταλή, φιλόδοξο και μισάνθρωπο, που λόγω της ιδιορρυθμίας του έζησε αποτραβηγμένος από τον κόσμο. Όταν ήταν νέος, λένε, ήθελε να γίνει τραγουδιστής της όπερας, αλλά ο πατέρας του δεν του το επέτρεψε. Αργότερα, του μπήκε η εμμονή να αποκτήσει κάποιο αξίωμα, γι αυτό και όσοι τον ήξεραν, τον αποκαλούσαν «κύριο Δήμαρχο ή κύριο Υπουργό». Έβαλε υποψηφιότητα, αλλά έχασε τις εκλογές για τέσσερις ψήφους.
Από τότε αποτρελάθηκε και απομονώθηκε στον πύργο του, όπου πέθανε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Κάποιοι κάτοικοι της περιοχής ισχυρίζονται ότι ακούν τα βράδια κάποιον να τραγουδάει πίσω από τα σφαλισμένα παντζούρια. Άλλοι είναι σίγουροι πως έχουν δει το φάντασμά του να τριγυρίζει στα δωμάτια και να ψιθυρίζει: «Μακριά από τον πύργο, είναι δικός μου».
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
Σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά νεοκλασικά της Καλλιθέας, κατοικούσε κάποτε η Σοφία Λασκαρίδου, μια σημαντική ζωγράφος των αρχών του προηγούμενου αιώνα και καλλονή της εποχής. Μάλιστα εκείνη είχε ζητήσει τότε από τον βασιλιά Γεώργιο τον Β να επιτραπεί στις γυναίκες να σπουδάζουν στη Σχολή Καλών Τεχνών, πράγμα που και πέτυχε. Η ζωή της σφραγίστηκε από τον τραγικό έρωτα της με τον ρομαντικό ποιητή Περικλή Γιαννόπουλο.
Εκείνος ήταν παράφορα ερωτευμένος μαζί της , και ενώ η ίδια έτρεφε εξίσου έντονα συναισθήματα γι’ αυτόν, αρνήθηκε την πρόταση γάμου που της έκανε, γιατί δεν μπορούσε να εγκαταλείψει την τέχνη της και την ανεξαρτησία της. Ο Γιαννόπουλος, συντετριμμένος από την απόρριψη, αυτοκτόνησε, πηδώντας με το άλογό του στα νερά του Σκαραμαγκά. Η Σοφία κατέρρευσε όταν έμαθε τα νέα, σφράγισε τις πόρτες του σπιτιού και έζησε εκεί μόνη, μουρμουρίζοντας το όνομά του μέχρι το τέλος της. Μέχρι σήμερα κάποιοι λένε ότι την ακούν να τον φωνάζει, ιδίως τις βραδινές ώρες, μιας και το πρωί, στο οίκημα στεγάζεται η Δημοτική Πινακοθήκη. Η ίδια μια μέρα, πριν πεθάνει, δώρισε το σπίτι της στον Δήμο.
ΤΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ
Η βίλα αυτή, που από το 1995 έχει κατεδαφιστεί και στη θέση της πια υπάρχει ένα σουπερμάρκετ, βρισκόταν στο Πικέρμι και για χρόνια συνδέθηκε με μεταφυσικά φαινόμενα. Το οίκημα χτίστηκε το 1910 από τον Περικλή Καλλέργη, ο οποίος αυτοκτόνησε, αφού δολοφόνησε την γυναίκα του. Μια άλλη εκδοχή πάλι λέει πως ο Καλλέργης δεν είχε παντρευτεί ποτέ. Στην Κατοχή πάντως οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν το σπίτι ως φρουραρχείο και στα υπόγειά του γίνονταν φρικτά βασανιστήρια. Παράξενα φαινόμενα, λέγεται, πως συνέβαιναν εδώ. Καταρχάς γύρω από το κτίσμα δεν φύτρωνε τίποτα. Έγιναν μάλιστα αρκετές έρευνες, που απέδειξαν τον ιονισμό της ατμόσφαιρας γύρω στα 30-50 μέτρα γύρω από το σπίτι, χωρίς εμφανή αιτία. Στο βορειοανατολικό του παράθυρο
εμφανίζονταν περίεργες «οπτασίες», που οι εντάσεις τους ποίκιλλαν από την ανατολή ως τη δύση του ηλίου. Άραγε αυτές οι σκιές οφείλονταν στην ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του οικήματος, ή στις στοιχειωμένες ψυχές όσων πέρασαν το κατώφλι του; Πάντως για πολλά χρόνια υπήρχαν μαρτυρίες από κάποιους που το επισκέφτηκαν ότι το σπίτι τρανταζόταν χωρίς λόγο και ότι από τα υπόγεια ακούγονταν φωνές κι ουρλιαχτά.
ΤΟ ΟΙΚΗΜΑ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
Βρίσκεται στη περιοχή της Καλλιθέας, συγκεκριμένα στην Χαροκόπου, και ανήκε στην οικογένεια του Δημήτρη Αθανασόπουλου., που δολοφονήθηκε και στη συνέχεια τεμαχίστηκε από την γυναίκα και την πεθερά του, με την οποία διατηρούσε ερωτικές σχέσεις, πριν γίνει γαμπρός της. Ο βιασμός της γυναίκας του το προηγούμενο βράδυ του φόνου στάθηκε η αφορμή για το στυγερό έγκλημα, που έγινε και τραγούδι από τους ρεμπέτες της εποχής. Λέγεται ότι συχνά ακούγεται τις μεταμεσονύκτιες ώρες η φωνή του μεγαλοεργολάβου να εκλιπαρεί τις δύο γυναίκες, που τόσο βασάνισε, να του χαρίσουν τη ζωή.
ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΘΗΣΕΙΟΥ
Ένα χαμόσπιτο, πίσω από το σταθμό του ηλεκτρικού στο Θησείο, κρύβει μια τραγική ιστορία. Τη δεκαετία του ’30 εκεί κατοικούσε μαζί με τη μητέρα της, μια πανέμορφη κοπέλα, η Αθανασία. Φτωχό κορίτσι η Αθανασία κι ορφανό από πατέρα, εργαζόταν μέρανύχτα για να μαζέψει χρήματα της και να παντρευτεί τον καλό της. Όμως, η μητέρα της, της έκλεψε τις οικονομίες της και εξαφανίστηκε με τον εραστή της! Ο αρραβωνιαστικός της την παράτησε κι εκείνη αυτοκτόνησε από τον καημό της. Άλλοι πάλι ισχυρίζονται πώς πρώτα σκότωσε τη μητέρα της και μετά έδωσε τέλος στη ζωή της. Το σπιτάκι αυτό χρόνια στέκει έρημο, αλλά πολλοί λένε ότι τις νύχτες ακούγεται το γοερό κλάμα της άτυχης κοπέλας.
Η ΒΙΛΑ ΚΑΖΟΥΛΗ
Η βίλα του επιχειρηματία Νικόλαου Καζούλη βρίσκεται στην είσοδο της Κηφισιάς και καλύπτει μια έκταση 47 στρεμμάτων. Αποτελεί αναμφίβολα ένα από τα ωραιότερα χτίσματα της Αθήνας. Εδώ γυρίστηκε και η ταινία «Υπολοχαγός Νατάσα», με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Την περίοδο της Κατοχής χρησιμοποιήθηκε από τους Ναζί και λέγεται πως πολλοί Έλληνες αγωνιστές της αντίστασης είναι θαμμένοι στην αυλή της. Αυτή η ιστορία, συν το γεγονός ότι η βίλα της Κηφισιάς είναι χτισμένη πάνω σε ένα τούρκικο νεκροταφείο, δημιούργησε πολλά σενάρια. Πολλοί πιστεύουν ότι τα βράδια τα πνεύματα των νεκρών περιπλανιούνται στο εσωτερικό της, ενώ αρκετοί από τους ιδιοκτήτες της έχουν ενισχύσει τους θρύλους. Από το 1985 έως το 1987, το κτίριο πέρασε στην ιδιοκτησία του ΙΚΑ.
Τότε βγήκε η φήμη ότι τα δυο λιοντάρια που ήταν στην είσοδο του, εκλάπησαν και μετά από χρόνια μυστηριωδώς εμφανίστηκαν και πάλι. Η αλήθεια είναι πιο πεζή: η διοίκηση του ΙΚΑ απλώς είχε αποσύρει τα γλυπτά για συντήρηση και όταν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες τα επανατοποθέτησε στη θέση τους.
bovary.gr
makeleio.gr