Εθνική Εορτή και Παγκόσμια Ασφάλεια των Λαών
Του Zιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη
Ανήμερα της μεγάλης θρησκευτικής εορτής του Ευαγγελισμού, που σχετίζεται με την σωτηρία του ανθρώπινου Γένους, επέλεξαν κι οι σκλάβοι προπάπποι μας να προτάξουν την αποφασιστικότητα τους να οργανώσουν το μεγάλο ξεσηκωμό εναντίον των βάρβαρων κατακτητών Τούρκων, για να ζήσουν τα παιδιά τους και εμείς ελεύθεροι. Ήταν μια ευλογημένη επανάσταση εναντίο του τότε πρόωρου φανατικού Ισλαμικού Κράτους που η δομή και η λειτουργία του μας θυμίζει το σημερινό Τρομοκρατικό Ισλαμικό Κράτος που απλώνεται από το Ιράκ και φθάνει μέχρι τη Συρία, όση και η έκταση της Μεγάλης Βρεττανίας, που οι τρομοκρατικές του όμως επιθέσεις φθάνουν μέχρι το Παρίσι και τις Βρυξέλλες και το Λονδίνο, χωρίς ακόμη να ξέρουμε μέχρι που μπορούν να φθάσουν.
Όλοι οι Μεγάλοι ήρωες της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, ήταν άνθρωποι θεοφοβούμενοι και τίμιοι. Η προτεραιότητα στην βαθιά Ορθόδοξη πίστη τους, βοήθησε τα μέγιστα να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού η υπόθεση της εθνικής ενότητας για την επιτυχία του κοινού σκοπού της απελευθερώσεως του Έθνους.
Αυτή την βαθιά Ορθόδοξη πίστη χρειαζόμαστε και σήμερα για να διαφυλάξουμε την ενότητα μας και για να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση των ποικίλων κοινωνικών προβλημάτων της ευρύτερης Κοινωνίας. Τα προβλήματα των προσφύγων, των μεταναστών, της τρομοκρατίας, της φτώχειας, της οικονομικής κρίσης, των τοπικών συγκρούσεων, ο πόλεμος στη Συρία και στην Υεμένη, το πρόβλημα του έϊτς και του Εμπόλα, το πρόβλημα της εγκληματικότητας, το πρόβλημα της ανεργίας, η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι και δικά μας προβλήματα, γιατί όσο υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν, θυμόμαστε όλους εκείνους τους προγόνους μας που υπόφεραν στα τετρακόσια χρόνια της σκλαβιάς από τους Τούρκους, θυμόμαστε τα όσα υποφέραμε στη Μικρασιατική καταστροφή από τους Τούρκους, όσα υποφέραμε από τους Γερμανούς κατακτητές κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όσα υποφέραμε στην Κύπρο, πρώτα από τους Άγγλους Αποικιοκράτες και μετά το 1974 από τους βάρβαρους πάλι Τούρκους Ανατολίτες, που συνεχίζουν ακόμη να κατέχουν παράνομα μεγάλο μέρος του νησιού.
Οι μεγάλοι ήρωες του 1821 θυσιάσθηκαν για τα αγαθά της ελευθερίας και της παγκόσμιας ειρήνης και γενικότερα για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Την ίδια ευθύνη έχουμε όλοι μας για να ζήσουμε σε ένα καλύτερο κόσμο.
Οι εγκληματίες της τρομοκρατίας φανατικοί τζιχατιστές που σκοτώνουν αθώους ανθρώπους στη Συρία, στο Πακιστάν, στο Ιράκ, στην Υεμένη, στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες, στο Λονδίνο και αλλού, εν πολλοίς τους δημιούργησε η απουσία ενότητας της Διεθνούς Κοινότητας να προστατεύει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, δημοκρατικούς θεσμούς και κοινωνικές αδικίες.
Οι σημαιοφόροι της τρομοκρατίας δημιουργούνται σε κάθε Χώρα που κυριαρχεί η διαφθορά κι ο εθνικός διχασμός, οι κοινωνικές αδικίες κι η καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η ανεργία και η οικονομική κρίση. Ο πόλεμος στη Συρία αποδείχθηκε ότι είναι μια ανεξέλεγκτη φωτιά σε μεγάλο δάσος με δυνατό άνεμο, που μπορεί να φθάσει και στο δικό μας σπίτι. Οι τζιχατιστές πιστεύουν ότι θα επιφέρουν κοινωνική δικαιοσύνη, έστω κι αν έχουν γίνει η μεγαλύτερη απειλή της παγκόσμιας ασφάλειας και ειρήνης του Πλανήτη μας. Όταν δεν πασκίζουμε να φέρουμε κοινωνική δικαιοσύνη με δίκαια μέσα, τότε ο ειρηνικός αγώνας της διαμαρτυρίας μετατρέπεται σε βίαιη σύγκρουση με ένοπλο αγώνα που μπορεί να πάρει πολλές μορφές, να λειτουργήσει ως ιερός απελευθερωτικός αγώνας για τη σωτηρία ενός Λαού, αλλά και ως τρομοκρατική ομάδα που κτυπά στα τυφλά παντού κι όχι τον υπεύθυνο της κοινωνικής αδικίας και καταπίεσης, αλλά αθώους πολίτες.
