Του Σεβ. Μητροπολίτου Πτολεμαΐδος κ. Εμμανουήλ | Romfea.gr
Ο της Αλεξανδρείας Πατήρ και προκαθήμενος Πατριάρχης Θεόδωρος Β’, άγει σήμερον τα σεπτά του ονομαστήρια.
Είναι ημέρα χαράς και δοξολογίας η ονομαστήρια ημέρα του Πρώτου κάθε τοπικής Εκκλησίας.
Χαίρουν και συγχαίρουν οι κληρικοί Του και τα απανταχού της Γης των Αφρικανών πνευματικά του παιδιά.
Μέτοχος αυτής της χαράς και ο γράφων αυτές τις ελάχιστες γραμμές, σπεύδω να καταθέσω ευχάς και προσρήσεις εγκαρδίους, εν υιική αφοσιώσει τω Υμετέρω Πατρι τε και Πατριάρχη.
Έναν αληθινά μεγάλο του Θεού άνθρωπο, δεν του πλέκεις εγκωμιαστικούς λόγους, Τον Τιμάς - Τον τιμάς με αφοσίωση και Σεβασμό.
Έναν αληθινό Πνευματικό Πατέρα και Εκκλησιαστικό ηγέτη δεν τον επαινείς απλά και μόνον με λέξεις και επίθετα κολακείας, αλλά υποκλίνεσαι ευλαβικά ενώπιον της προσωπικότητάς Του.
Ακόμη δε περισσότερο όταν πρόκειται για ένα πρόσωπο ιδιαίτερα θεσμικό που αίρει τον Σταυρό μίας ιστορίας γεμάτης από αίμα μαρτυρικό...
Μέσα σ’ αυτό το πνεύμα κινούμενος τολμώ και καταγράφω "λόγους" αγάπης υιϊκής γεμάτους από ευλάβεια και απέραντο Σεβασμό, προς τον εορτάζοντα, Μακαριώτατο Πάπα και Πατριάρχη της εν Αλεξανδρεία εκκλησίας, Κυριόν μοι Κύριον Θεόδωρον του Β’.
Συναναβαίνοντας μαζί του, το δέκατο τρίτο χρονικό σκαλοπάτι μιας εν "μαρτυρίω" και συνεχούς διακονικής πορείας Πατριαρχεία "ου κρύπτομεν την ευεργεσίαν".
Αλλά θαρρούντες προσεγγίζομεν το πρόσωπον Αυτού καταγράφοντας όσα άγια, όσα δίκαια, όσα αληθή, όσα ανακαινιστικά, όσα «καινοτόμα» εποιήσατο και ποιεί, ο πρώτος του Αλεξανδρινού σκάφους.
Είναι ο δικός μας Πατριάρχης που βρίσκεται σε μια διαρκή πορεία προς τα εσκορπισμένα στα πέρατα της γης της Αφρικανικής, παιδιά του αρνίου της Αποκαλύψεως.
Φέτος για μια ακόμη φορά διανύει τα άγια Ονομαστήριά του στα "στήθη" των Αφρικανικών κοινωνιών.
Εκεί πέρα στο μακρινό και απέραντο Κονγκό. Τον καμαρώσαμε και Τον θαυμάσαμε ως «Παιδίον νέον» ανάμεσα στα άκακα παιδιά των του "Χριστού Πενήτων…"
Αυτή και μόνη η επιλογή και μαρτυρία να συνεορτάσει την του Ονόματός Του Αγία ημέρα εν μέσω νηπίων και θηλαζόντων… ως άλλος άκακος Χριστός, στην καρδιά του πλήθους των "πιστευόντων" και νεοφωτίστων αδελφών του Χριστού, συγκλονίζει, διδάσκει και οριοθετεί και την δική μας πορεία στον δρόμο του Ευαγγελισμού των ψυχών.
Αυτής της πορείας που με τόση χαρά πραγματώνει κάθε φορά στις ατελείωτες Αφρικανικές "στέπες" προς συνάντησιν του ‘’εν ετέρα μορφή’’ αδελφού του ίδιου του Χριστού, Ευχηθείτε να γίνουμε και εμείς κάποτε αληθινοί συγκηρηναίοι στον ανηφορικό δρόμο που Εσείς Μακαριώτατε "αγαλλομένω ποδί" διανύετε.
Κύριε "τον διδόντα τροφήν της πεινώσοιν" – Τον "κουφίζοντα" τον πόνο των εν ασθενεία κατακειμένων - Τον δροσίζοντα με ύδωρ ζων εις ζωήν αιώνιων – τον διψώντα εν γη αβάτω και ανύδρω τον του Θεού κατακείμενον Αφρικανόν αδελφόν πάντων ημών: Φύλαττε και διαφύλαττε Κύριε ΕΙΣ ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ ποιούντα ‘’κρίμα’’ τοις αδικουμένοις και διδόντα τροφήν τοις στερουμένοις.
ΑΥΤΟΝ σκέπε φρούρει και φύλαττε Κύριε τον φυλάσσοντα αλήθειαν και αγάπην και καταγράφοντα σελίδες "καινές" στην Ιστορία του Ένδοξου και μαρτυρικού Αλεξανδρινού Θρόνου.
romfea,gr
