Ο Πρέσκοτ Μπους, παππούς και πατέρας δύο πρώην Προέδρων των Η.Π.Α, διατηρούσε οικονομικές σχέσεις με τους χρηματοδότες του Χίτλερ, που του άνοιξαν το δρόμο προς την εξουσία.
Από τις επιχειρηματικές δραστηριότητες με τους Ναζί, ο Π. Μπους εξασφάλισε τεράστια κέρδη, πάνω στα οποία στηρίχθηκε η πολιτική δυναστεία της οικογένειας Μπους.
Ως διευθυντής και μεγαλομέτοχος εταιρειών, ο Πρέσκοτ Μπους ξέπλενε στην Αμερική το χρήμα της γερμανικής οικογένειας Τίσεν, η οποία υπήρξε από τους πρώτους και πιο σημαντικούς χρηματοδότες του Χίτλερ στην άνοδό του στην εξουσία.
Η δωρεά των 25.000$ στο νεοϊδρυθέν Γερμανικό Εθνοσοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα στις αρχές της δεκαετίας του ’20, ήταν μόνο η αρχή για τον βιομήχανο και τραπεζίτη Φρίντζ Τίσεν, όπως μαρτυρά και ο τίτλος του βιβλίου του «Εγώ χρηματοδότησα τον Χίτλερ». Τα στοιχεία προέρχονται από ντοκουμέντα που ανακαλύφθηκαν στα Εθνικά Αρχεία της Αμερικής.
«Εγώ χρηματοδότησα τον Χίτλερ» είναι ο τίτλος του βιβλίου Φρίντζ Τίσεν
Ο Τίσεν διακινούσε τα χρήματα μέσα από ένα διεθνές δίκτυο εταιρειών, που ο ίδιος είχε δημιουργήσει.
Αρχικά, τα κεφάλαια από το Βερολίνο, μεταφέρονταν σε τράπεζα της Ολλανδίας και από εκεί στις ΗΠΑ και πιο συγκεκριμένα στις εταιρείες, όπου ο Πρέσκοτ κατείχε ηγετικό ρόλο.
Αρχικά, τα κεφάλαια από το Βερολίνο, μεταφέρονταν σε τράπεζα της Ολλανδίας και από εκεί στις ΗΠΑ και πιο συγκεκριμένα στις εταιρείες, όπου ο Πρέσκοτ κατείχε ηγετικό ρόλο.
Εκεί τα κεφάλαια χρησιμοποιούνταν για την αγορά, χρυσού, άνθρακα, καυσίμων και χάλυβα και επέστρεφαν πίσω στη Γερμανία, χρηματοδοτώντας τη Ναζιστική Πολεμική Μηχανή και την κατασκευή θωρακισμένων οχημάτων, μαχητικών αεροσκαφών και πυροβόλων .
Οι «μπίζνες» του Πρέσκοτ Μπους με τον Τίσεν συνεχίστηκαν και μετά την είσοδο των Η.Π.Α. στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έως και το 1942.
Η πολιτική δυναστεία των Μπους στηρίχθηκε στα χρήματα που κέρδισε από τη συνεργασία με τους Ναζί
Η καταδίκη ως συνεργάτης των Ναζί
Τον Οκτώβριο του 1942, η εταιρεία που διηύθυνε ο Μπους καταδικάστηκε από την κυβέρνηση των Η.Π.Α ως εμπορικός και χρηματοπιστωτικός συνεργάτης των Ναζί, ενώ εφαρμόζοντας το Νόμο «περί Συνεργασίας με τον Εχθρό», η κυβέρνηση προχώρησε σε κατάσχεση όλων των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας.
Ακολούθησε η κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων δύο ακόμη εταιρειών, στις οποίες εμπλέκονταν ο Μπους, ενώ στις 11 Νοεμβρίου του 1942, επιβλήθηκε εμπάργκο σε μια τρίτη εταιρεία συμφερόντων της οικογένειας του.
Το εμπάργκο αποσύρθηκε το 1951 και ο Πρέσκοτ Μπους, έγινε πλουσιότερος κατά 1.5 εκατομμύρια δολάρια, χρήματα που έως τότε παρέμεναν δεσμευμένα από το Αμερικανικό δημόσιο.
Ένα χρόνο αργότερα ο Πρέσκοτ εκλέχθηκε Γερουσιαστής της πολιτείας του Κονέκτικατ, θέση την οποία κράτησε έως και το 1963.
Φως στις επαφές του Πρέσκοτ με τους Ναζί, ρίχνει και το συλλογικό έργο «Τα μυστικά του Γ’ Ράιχ».
Ακολούθησε η κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων δύο ακόμη εταιρειών, στις οποίες εμπλέκονταν ο Μπους, ενώ στις 11 Νοεμβρίου του 1942, επιβλήθηκε εμπάργκο σε μια τρίτη εταιρεία συμφερόντων της οικογένειας του.
Το εμπάργκο αποσύρθηκε το 1951 και ο Πρέσκοτ Μπους, έγινε πλουσιότερος κατά 1.5 εκατομμύρια δολάρια, χρήματα που έως τότε παρέμεναν δεσμευμένα από το Αμερικανικό δημόσιο.
Ένα χρόνο αργότερα ο Πρέσκοτ εκλέχθηκε Γερουσιαστής της πολιτείας του Κονέκτικατ, θέση την οποία κράτησε έως και το 1963.
Φως στις επαφές του Πρέσκοτ με τους Ναζί, ρίχνει και το συλλογικό έργο «Τα μυστικά του Γ’ Ράιχ».
Και οπαδός της γενετικής καθαρότητας
Στο βιβλίο αναφέρεται ότι ο Πρέσκοτ μαζί με τον αυτοκράτορα των σιδηροδρόμων Χ Γ. Αβερελ Χάριμαν και τον Ροκφέλερ, υπήρξαν φανατικοί υποστηρικτές του κινήματος της ευγονικής. Οι τρεις τους, χρηματοδότησαν τις εγκαταστάσεις στον Ινστιτούτο Γενεαλογίας και Δημογραφίας Κάιζερ Γουάιλχελμ , όπου ο Ερνστ Ρούντιν επιφορτισμένος από τον Χίτλερ για τη δημιουργία της Κυρίαρχης Φυλής, διεξήγαγε τις έρευνες της γενετικής καθαρότητας .
Χάριμαν, Μπους και Ροκφελερ,οι υποστηρικτές του κινήματος της Ευγονικής
Στόχος ήταν αρχικά η εκκαθάριση του πληθυσμού της Ναζιστικής Γερμανίας μέσω μαζικών στειρώσεων και θανατώσεων των γενετικά κατώτερων, η οποία σύντομα επεκτάθηκε και στις περιοχές όπου είχαν εισβάλει οι Ναζί. Το 1933 ο Ερνστ Ρούντιν συνέταξε τον νόμο για την «Πρόληψη Απογόνων των Κληρονομικών Ασθενών», που στοίχισε τη ζωή σε 200.000 ανθρώπους, οι οποίοι έπασχαν από παραμόρφωση, κάποιου είδους διανοητική ασθένεια ή ήταν ανάπηροι.
