Αθήνα
Τελευταίως ορισμένοι επαναφέρουν στο προσκήνιο το σενάριο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και επιστροφής στη δραχμή.
Κάποιοι μάλιστα προπαγανδίζουν το ενδεχόμενο αυτό ως σωτήριο για τη χώρα και τους πολίτες της.
Ωστόσο, ουδείς από τους θιασώτες του σεναρίου επαναφοράς του εθνικού νομίσματος δεν εξηγεί πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, υπό ποίες συνθήκες δηλαδή θα γίνει μια ενδεχόμενη μετάπτωση από το καθεστώς του ευρώ σε εκείνο της δραχμής.
Περιττό βεβαίως να πούμε ότι δεν προβλέπεται από τη συνθήκη του Μάαστριχτ διαδικασία εξόδου χώρας - μέλους από την ευρωζώνη.
Πράγμα που σημαίνει ότι κανείς δεν μπορεί να περιγράψει ή να προεξοφλήσει πως μια τέτοια απόφαση μπορεί να εφαρμοσθεί, ποιες δηλαδή υποχρεώσεις θα τη συνοδεύσουν και ποιές συνέπειες θα την ακολουθήσουν.
Επιπλέον, όσοι μιλούν για τη δραχμή προσπερνούν τον παράγοντα του δημοσίου χρέους ή καλύτερα δεν μιλούν γι' αυτόν.
Δεν λένε τι θα γίνει με την εξυπηρέτησή του. Δεν εξηγούν στον κόσμο ότι με τη χώρα κλονισμένη και το νέο νόμισμά της υποτιμημένο τουλάχιστον κατά 50% από την προηγούμενη ισοτιμία ανταλλαγής της δραχμής με το ευρώ, το δημόσιο χρέος θα παραμείνει εκπεφρασμένο σε ξένο νόμισμα και η αποπληρωμή του, αν σήμερα είναι δύσκολη, τότε θα είναι αδύνατη.
Αλλά ας βάλουμε τα πράγματα στη σειρά. Κατ' αρχάς δεν μπορεί να υπάρξει προγραμματισμένη και ομαλή μετάπτωση από το ένα νόμισμα στο άλλο. Θα έχει προηγηθεί η καταστροφή, με την ιδέα και μόνο ότι κάτι τέτοιο προετοιμάζεται.
Δηλαδή η χώρα θα έχει πτωχεύσει πριν επιχειρήσει τη μετάβαση, θα κλονισθεί από μαζική φυγή κεφαλαίων, θα καταρρεύσει από την απώλεια κάθε έννοιας εμπιστοσύνης και πίστης, χωρίς την οποία, ως γνωστόν, δεν μπορεί να σταθεί κανένα νομισματικό σύστημα.
Αλλά ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι όλα μπορούν να εξελιχθούν ομαλά, η μετάπτωση στη δραχμή θα απαιτήσει την εισαγωγή περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων, άλλο σύστημα πιστώσεων, σκληρή αντιπληθωριστική νομισματική, δημοσιονομική και εισοδηματική πολιτική, την διαμόρφωση γενικώς μιας λιτής, κλειστής οικονομίας, η οποία θα αμοίβει ελάχιστα την εργασία και θα είναι υποχρεωμένη να κινείται στα όρια της αυτάρκειας, ελπίζοντας με τη φτώχεια και τη φθήνεια της να προκαλέσει το ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών και επισκεπτών.
Κάπως έτσι προδιαγράφεται το μέλλον στην υποτιθέμενη εποχή της δραχμής που ορισμένοι ονειρεύονται και προπαγανδίζουν ως σωτήρια.
Αντίστοιχα σκληρή και επώδυνη θα είναι η κατάσταση αν η χώρα δεν αντέξει το βάρος της παρούσης περιόδου και οδηγηθεί εκ των συνθηκών σε ενδεχόμενη στάση πληρωμών.
Αν λοιπόν η κυβέρνηση δεν αντέξει τις υποχρεώσεις του μνημονίου και δεν μπορέσει να δημιουργήσει περιβάλλον διάσωσης, τότε σταδιακά θα αρχίσει να διαμορφώνονται συνθήκες καχυποψίας και καταδίκης από την τρόικα.
Κάποια στιγμή θα αρχίσουν να βγαίνουν προειδοποιητικές «κίτρινες» κάρτες και στο τέλος θα μας αρνηθούν μια από τις δόσεις του δανείου. Από εκείνη τη στιγμή θα αρχίσει η διαδικασία απόλυτης φθοράς.
Το κράτος δεν θα έχει χρήματα να καλύψει τις υποχρεώσεις του, πιθανώς να μην μπορεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις και οι Τράπεζες προκειμένου να αποφύγουν συστημική κατάρρευση, θα θέσουν περιορισμούς στη λειτουργία τους.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά όλα είναι ανοιχτά και το ενδεχόμενο μιας κρίσης τύπου Αργεντινής πολύ πιθανό.
Σε μια τέτοια εκδοχή η χώρα θα περιπέσει σε πολιτική αστάθεια, θα επικρατήσει οικονομικό και κοινωνικό χάος. οι συγκρούσεις των άκρων θα γενικευθούν, το αγαθό της κοινωνικής ειρήνης θα χαθεί και το αίτημα για ασφάλεια και τάξη θα κυριαρχήσει, με ότι αυτό συνεπάγεται για την πολιτική, τις ατομικές ελευθερίες και εντέλει το πολίτευμα.
Ολα αυτά προφανώς είναι πολύ σκοτεινά, χίλιες φορές σκοτεινότερα και από το τούνελ του μνημονίου. Γι' αυτό και είναι κρίσιμο η διασωστική προσπάθεια να συνεχισθεί και να επιτύχει πάση θυσία. Θα είναι πολύ μικρότερη από εκείνες που θα απαιτηθούν σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση.
akarakousis@dolnet.gr
ΤΟ ΕΔΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΑΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΥ ΑΡΘΡΟΥ (17/3/2010)
Τα διπλά και παραπάνω απ΄ όσα πλήρωναν οι καταναλωτές στις καθημερινές συναλλαγές το 2001-τις παραμονές της έλευσης του ευρώ στη ζωή μαςπληρώνουν σήμερα. Οκτω χρόνια μετά, οι χειρότεροι φόβοι που είχαν διατυπωθεί τότε για έκρηξη των τιμών μέσω των στρογγυλοποιήσεων και της αισχροκέρδειας, είναι πραγματικότητα.
Επτά χρόνια μετά την έλευση του ευρώ στην καθημερινότητά μας, αποδεικνύεται ότι εξακολουθεί να μας ταλαιπωρεί στις συναλλαγές και να γίνεται «μέσο» ώστε να κρύβεται η ακρίβεια, αφού οι περισσότεροι εξακολουθούν να μην αντιλαμβάνονται την αξία του νομίσματος. Έτσι, πολύ εύκολα πληρώσαμε αμέσως μετά την έλευση του ευρώ 50 λεπτά για ένα μπουκαλάκι νερό στη θέση του παλιού πενηντάρικου, χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι η αξία του νέου κέρματος ήταν τριπλάσια και πλέον του πενηντάδραχμου
Έως το τέλος του 2001 μία επίσκεψη στον γιατρό κόστιζε έως 10.000 δρχ: τα 30 ευρώ της ισοτιμίας πολύ γρήγορα στρογγυλεύθηκαν στα 50 ευρώ, οπότε σε παλιές δραχμούλες πληρώνουμε 17.034. Και αν κάποιος είχε αγοράσει ένα διαμέρισμα 100 τ.μ. στην Αγία Παρασκευή πληρώνοντας 68.000.000 δρχ., σήμερα για το ίδιο διαμέρισμα, εάν υπήρχαν οι δραχμές, θα πλήρωνε 105.632.500, δηλαδή 55% ακριβότερα.
Μέσα σε 9 μόνο χρόνια, τα ελληνικά νοικοκυριά έχουν υποστεί μια πρωτοφανή επίθεση ακρίβειας, με συνέπεια τη σημαντική συρρίκνωση της αγοραστικής τους δύναμης. Την ώρα που οι μισθοί αυξάνονται με το σταγονόμετρο, οι τιμές στα ράφια των σούπερ μάρκετ και σε άλλες βασικές υπηρεσίες έχουν εκτοξευτεί στα ύψη, φέρνοντας στα όρια της φτώχειας χιλιάδες ελληνικές οικογένειες.
Η έλευση του ευρώ και η έκρηξη της κερδοσκοπίας στην αγορά με στρογγυλοποιήσεις τιμών και αυθαίρετες ανατιμήσεις, το τρελό ράλι του πετρελαίου και η κούρσα των διεθνών τιμών των τροφίμων έχουν κάνει τους Έλληνες φτωχότερους. Και μπορεί η ακρίβεια να χτυπά όλη την Ευρώπη, φτωχούς και πλούσιους σε όλο τον κόσμο, ωστόσο η Ελλάδα είναι από τις χώρες όπου οι τιμές τρέχουν πιο γρήγορα, όπως αποδεικνύεται
Η έκρηξη της ακρίβειας που έφερε στη χώρα μας το ευρώ, με τη μέθοδο της στρογγυλοποίησης, μέσα σε μία νύχτα μετέτρεψε τις 50 δραχμές σε... 50 λεπτά, δηλαδή σε 170 παλιές δραχμές. Έτσι μια τετραμελής οικογένεια που πλήρωνε το 2001 για την αγορά 17 βασικών αγαθών (που περιλαμβάνονται στο εβδομαδιαίο καλάθι της) 11.626 δρχ. (34,12 ευρώ), επτά χρόνια μετά καλείται να πληρώσει 15.841 δρχ. (46,49 ευρώ), δηλαδή 36,25% περισσότερα χρήματα, χωρίς όμως και ανάλογη αύξηση των εισοδημάτων της. Το μεγαλύτερο σουξέ το γνώρισε ο μαϊντανός, αφού είχε 50 δρχ. και σήμερα αν πληρώναμε με το ίδιο νόμισμα θα είχε 170 δρχ. (50 λεπτά).
Η τελευταια δραχμοποιηση εναντι του αμερικανικου δολλαριου ηταν 1 δολλαριο =420 δραχμες
Δηλαδη εδινες 1000 δολλαρια ( σημερα 666 Ευρω) και επαιρνες 420.000 δραχμες
Σημερα 666 Ευρω χ 340.50 δραχμες ισοδυναμουν με 226.773 δραχμες ποσο το οποιο διαιρουμενο με 420 δραχμες ισοδυναμει με 539 δολλαρια -δηλαδη η πληρης καταστροφη για τα νοικοκυρια, και αν προσθεσουμε τις αυξησεις των τιμων και αυξησεις στα τιμολογια των ΔΕΚΟ μεσα σε αυτα τα 9 χρονια τοτε δεν μιλαμε για καταστροφη αλλα για "τσουναμι" που σαρωσε και συνεχιζει να σαρωνει την Ελλαδα.¨
Ολες οι εμπορικες συναλλαγες και τραπεζικες πιστωσεις γινονται μεχρι σημερα με δολλαρια, ενω οι Αμερικη αδυνατει να αγορασει Ευρωπαικα προιοντα εφ'οσον το νομισμα τους δεν τους επιτρεπει να αγορασουν αυτα τα προιοντα και στρεφονται στην Κινα η σε αλλες ασιατικες χωρες οι οποιες ειχαν και εχουν παντα ενα χαμηλο κοστος παραγωγης.
Η Κινα τριβει τα χερια της απο αυτην την κατασταση ενω οι Ελληνες εφοπλιστες αγοραζουν πλοια απο Κινεζικα η Κορεατικα ναυπηγεια σε καλλιτερες τιμες απο τα Ελληνικα η αλλα Ευρωπαικα ναυπηγεια
Η Γερμανια βασικα δεν εχασε τιποτα απο την ελευση του ΕΥΡΩ, αφου η ισοτιμια του Γερμανικου μαρκου εναντι του Δολαριου δεν αλλαξε και το μονο που αλλαξε ειναι η ονομασια του νομισματος της (απο Μαρκο εγινε Ευρω)
Ενω ολες οι χωρες του κοσμου με την σημερινη παγκοσμια κριση χρωστουν τρισεκατομμυρια ειναι αξιο αποριας γιατι τα πυρα στρεφονται μονο κατα της Ελλαδας και μονο ,μια μικρη χωρα με λιγους κατοικους ομως ασχολουνται μαζι της καθημερινα ολα τα διεθνη ΜΜΕ??
ΕΔΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
Τελευταίως ορισμένοι επαναφέρουν στο προσκήνιο το σενάριο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και επιστροφής στη δραχμή.
Κάποιοι μάλιστα προπαγανδίζουν το ενδεχόμενο αυτό ως σωτήριο για τη χώρα και τους πολίτες της.
Ωστόσο, ουδείς από τους θιασώτες του σεναρίου επαναφοράς του εθνικού νομίσματος δεν εξηγεί πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, υπό ποίες συνθήκες δηλαδή θα γίνει μια ενδεχόμενη μετάπτωση από το καθεστώς του ευρώ σε εκείνο της δραχμής.
Περιττό βεβαίως να πούμε ότι δεν προβλέπεται από τη συνθήκη του Μάαστριχτ διαδικασία εξόδου χώρας - μέλους από την ευρωζώνη.
Πράγμα που σημαίνει ότι κανείς δεν μπορεί να περιγράψει ή να προεξοφλήσει πως μια τέτοια απόφαση μπορεί να εφαρμοσθεί, ποιες δηλαδή υποχρεώσεις θα τη συνοδεύσουν και ποιές συνέπειες θα την ακολουθήσουν.
Επιπλέον, όσοι μιλούν για τη δραχμή προσπερνούν τον παράγοντα του δημοσίου χρέους ή καλύτερα δεν μιλούν γι' αυτόν.
Δεν λένε τι θα γίνει με την εξυπηρέτησή του. Δεν εξηγούν στον κόσμο ότι με τη χώρα κλονισμένη και το νέο νόμισμά της υποτιμημένο τουλάχιστον κατά 50% από την προηγούμενη ισοτιμία ανταλλαγής της δραχμής με το ευρώ, το δημόσιο χρέος θα παραμείνει εκπεφρασμένο σε ξένο νόμισμα και η αποπληρωμή του, αν σήμερα είναι δύσκολη, τότε θα είναι αδύνατη.
Αλλά ας βάλουμε τα πράγματα στη σειρά. Κατ' αρχάς δεν μπορεί να υπάρξει προγραμματισμένη και ομαλή μετάπτωση από το ένα νόμισμα στο άλλο. Θα έχει προηγηθεί η καταστροφή, με την ιδέα και μόνο ότι κάτι τέτοιο προετοιμάζεται.
Δηλαδή η χώρα θα έχει πτωχεύσει πριν επιχειρήσει τη μετάβαση, θα κλονισθεί από μαζική φυγή κεφαλαίων, θα καταρρεύσει από την απώλεια κάθε έννοιας εμπιστοσύνης και πίστης, χωρίς την οποία, ως γνωστόν, δεν μπορεί να σταθεί κανένα νομισματικό σύστημα.
Αλλά ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι όλα μπορούν να εξελιχθούν ομαλά, η μετάπτωση στη δραχμή θα απαιτήσει την εισαγωγή περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων, άλλο σύστημα πιστώσεων, σκληρή αντιπληθωριστική νομισματική, δημοσιονομική και εισοδηματική πολιτική, την διαμόρφωση γενικώς μιας λιτής, κλειστής οικονομίας, η οποία θα αμοίβει ελάχιστα την εργασία και θα είναι υποχρεωμένη να κινείται στα όρια της αυτάρκειας, ελπίζοντας με τη φτώχεια και τη φθήνεια της να προκαλέσει το ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών και επισκεπτών.
Κάπως έτσι προδιαγράφεται το μέλλον στην υποτιθέμενη εποχή της δραχμής που ορισμένοι ονειρεύονται και προπαγανδίζουν ως σωτήρια.
Αντίστοιχα σκληρή και επώδυνη θα είναι η κατάσταση αν η χώρα δεν αντέξει το βάρος της παρούσης περιόδου και οδηγηθεί εκ των συνθηκών σε ενδεχόμενη στάση πληρωμών.
Αν λοιπόν η κυβέρνηση δεν αντέξει τις υποχρεώσεις του μνημονίου και δεν μπορέσει να δημιουργήσει περιβάλλον διάσωσης, τότε σταδιακά θα αρχίσει να διαμορφώνονται συνθήκες καχυποψίας και καταδίκης από την τρόικα.
Κάποια στιγμή θα αρχίσουν να βγαίνουν προειδοποιητικές «κίτρινες» κάρτες και στο τέλος θα μας αρνηθούν μια από τις δόσεις του δανείου. Από εκείνη τη στιγμή θα αρχίσει η διαδικασία απόλυτης φθοράς.
Το κράτος δεν θα έχει χρήματα να καλύψει τις υποχρεώσεις του, πιθανώς να μην μπορεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις και οι Τράπεζες προκειμένου να αποφύγουν συστημική κατάρρευση, θα θέσουν περιορισμούς στη λειτουργία τους.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά όλα είναι ανοιχτά και το ενδεχόμενο μιας κρίσης τύπου Αργεντινής πολύ πιθανό.
Σε μια τέτοια εκδοχή η χώρα θα περιπέσει σε πολιτική αστάθεια, θα επικρατήσει οικονομικό και κοινωνικό χάος. οι συγκρούσεις των άκρων θα γενικευθούν, το αγαθό της κοινωνικής ειρήνης θα χαθεί και το αίτημα για ασφάλεια και τάξη θα κυριαρχήσει, με ότι αυτό συνεπάγεται για την πολιτική, τις ατομικές ελευθερίες και εντέλει το πολίτευμα.
Ολα αυτά προφανώς είναι πολύ σκοτεινά, χίλιες φορές σκοτεινότερα και από το τούνελ του μνημονίου. Γι' αυτό και είναι κρίσιμο η διασωστική προσπάθεια να συνεχισθεί και να επιτύχει πάση θυσία. Θα είναι πολύ μικρότερη από εκείνες που θα απαιτηθούν σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση.
akarakousis@dolnet.gr
ΤΟ ΕΔΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΑΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΥ ΑΡΘΡΟΥ (17/3/2010)
17 Μαρτίου 2010
ΕΥΡΩ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΖΕΡΙΑΣ
Επτά χρόνια μετά την έλευση του ευρώ στην καθημερινότητά μας, αποδεικνύεται ότι εξακολουθεί να μας ταλαιπωρεί στις συναλλαγές και να γίνεται «μέσο» ώστε να κρύβεται η ακρίβεια, αφού οι περισσότεροι εξακολουθούν να μην αντιλαμβάνονται την αξία του νομίσματος. Έτσι, πολύ εύκολα πληρώσαμε αμέσως μετά την έλευση του ευρώ 50 λεπτά για ένα μπουκαλάκι νερό στη θέση του παλιού πενηντάρικου, χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι η αξία του νέου κέρματος ήταν τριπλάσια και πλέον του πενηντάδραχμου
Έως το τέλος του 2001 μία επίσκεψη στον γιατρό κόστιζε έως 10.000 δρχ: τα 30 ευρώ της ισοτιμίας πολύ γρήγορα στρογγυλεύθηκαν στα 50 ευρώ, οπότε σε παλιές δραχμούλες πληρώνουμε 17.034. Και αν κάποιος είχε αγοράσει ένα διαμέρισμα 100 τ.μ. στην Αγία Παρασκευή πληρώνοντας 68.000.000 δρχ., σήμερα για το ίδιο διαμέρισμα, εάν υπήρχαν οι δραχμές, θα πλήρωνε 105.632.500, δηλαδή 55% ακριβότερα.
Μέσα σε 9 μόνο χρόνια, τα ελληνικά νοικοκυριά έχουν υποστεί μια πρωτοφανή επίθεση ακρίβειας, με συνέπεια τη σημαντική συρρίκνωση της αγοραστικής τους δύναμης. Την ώρα που οι μισθοί αυξάνονται με το σταγονόμετρο, οι τιμές στα ράφια των σούπερ μάρκετ και σε άλλες βασικές υπηρεσίες έχουν εκτοξευτεί στα ύψη, φέρνοντας στα όρια της φτώχειας χιλιάδες ελληνικές οικογένειες.
Η έλευση του ευρώ και η έκρηξη της κερδοσκοπίας στην αγορά με στρογγυλοποιήσεις τιμών και αυθαίρετες ανατιμήσεις, το τρελό ράλι του πετρελαίου και η κούρσα των διεθνών τιμών των τροφίμων έχουν κάνει τους Έλληνες φτωχότερους. Και μπορεί η ακρίβεια να χτυπά όλη την Ευρώπη, φτωχούς και πλούσιους σε όλο τον κόσμο, ωστόσο η Ελλάδα είναι από τις χώρες όπου οι τιμές τρέχουν πιο γρήγορα, όπως αποδεικνύεται
Η έκρηξη της ακρίβειας που έφερε στη χώρα μας το ευρώ, με τη μέθοδο της στρογγυλοποίησης, μέσα σε μία νύχτα μετέτρεψε τις 50 δραχμές σε... 50 λεπτά, δηλαδή σε 170 παλιές δραχμές. Έτσι μια τετραμελής οικογένεια που πλήρωνε το 2001 για την αγορά 17 βασικών αγαθών (που περιλαμβάνονται στο εβδομαδιαίο καλάθι της) 11.626 δρχ. (34,12 ευρώ), επτά χρόνια μετά καλείται να πληρώσει 15.841 δρχ. (46,49 ευρώ), δηλαδή 36,25% περισσότερα χρήματα, χωρίς όμως και ανάλογη αύξηση των εισοδημάτων της. Το μεγαλύτερο σουξέ το γνώρισε ο μαϊντανός, αφού είχε 50 δρχ. και σήμερα αν πληρώναμε με το ίδιο νόμισμα θα είχε 170 δρχ. (50 λεπτά).
Η τελευταια δραχμοποιηση εναντι του αμερικανικου δολλαριου ηταν 1 δολλαριο =420 δραχμες
Δηλαδη εδινες 1000 δολλαρια ( σημερα 666 Ευρω) και επαιρνες 420.000 δραχμες
Σημερα 666 Ευρω χ 340.50 δραχμες ισοδυναμουν με 226.773 δραχμες ποσο το οποιο διαιρουμενο με 420 δραχμες ισοδυναμει με 539 δολλαρια -δηλαδη η πληρης καταστροφη για τα νοικοκυρια, και αν προσθεσουμε τις αυξησεις των τιμων και αυξησεις στα τιμολογια των ΔΕΚΟ μεσα σε αυτα τα 9 χρονια τοτε δεν μιλαμε για καταστροφη αλλα για "τσουναμι" που σαρωσε και συνεχιζει να σαρωνει την Ελλαδα.¨
Ολες οι εμπορικες συναλλαγες και τραπεζικες πιστωσεις γινονται μεχρι σημερα με δολλαρια, ενω οι Αμερικη αδυνατει να αγορασει Ευρωπαικα προιοντα εφ'οσον το νομισμα τους δεν τους επιτρεπει να αγορασουν αυτα τα προιοντα και στρεφονται στην Κινα η σε αλλες ασιατικες χωρες οι οποιες ειχαν και εχουν παντα ενα χαμηλο κοστος παραγωγης.
Η Κινα τριβει τα χερια της απο αυτην την κατασταση ενω οι Ελληνες εφοπλιστες αγοραζουν πλοια απο Κινεζικα η Κορεατικα ναυπηγεια σε καλλιτερες τιμες απο τα Ελληνικα η αλλα Ευρωπαικα ναυπηγεια
Η Γερμανια βασικα δεν εχασε τιποτα απο την ελευση του ΕΥΡΩ, αφου η ισοτιμια του Γερμανικου μαρκου εναντι του Δολαριου δεν αλλαξε και το μονο που αλλαξε ειναι η ονομασια του νομισματος της (απο Μαρκο εγινε Ευρω)
Ενω ολες οι χωρες του κοσμου με την σημερινη παγκοσμια κριση χρωστουν τρισεκατομμυρια ειναι αξιο αποριας γιατι τα πυρα στρεφονται μονο κατα της Ελλαδας και μονο ,μια μικρη χωρα με λιγους κατοικους ομως ασχολουνται μαζι της καθημερινα ολα τα διεθνη ΜΜΕ??
Η Αμερικη και αυτη χρεοκωπημενη ομως εχει ενα πλεονεκτημα- Κοβει δολλαρια νυχθημερον , κατι που Ελλαδα δεν μπορει να κανει με το ευρω-εκτος αν φερει πισω την δραχμη οποτε μπορει να "κοβει δραχμες"Πως ολα τα κρατη δανειζονται με επιτοκιο 3% και εκβιαζουν την Ελλαδα να δανειστει με 6.5%??
Ας βαλουμε το "ελληνικο δαιμονιο" να δουλεψει
Η Ελλαδα ειναι υπερχρεωμενη με 300 δις (εστω και αν ειναι κληρονομια της προηγουμενης κυβερνησης)
Το προβλημα δεν το εχει η Ελλαδα- το προβλημα το εχουν οι δανειστες της
Λοιπον ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ - φευγουμε απο την Ζωνη του Ευρω, και τοτε θα δουμε ολους τους δανειστες να τρεχουν απο πισω μας και να μας παρακαλουν για συμβιβασμο, και επειδη πρωτοι οι Γερμανοι μας προετρεψαν να πουλησουμε μερικα νησια μας, βεβαιως θα τους πληρωσουμε με 2-3 ξερονησια στο Ανατολικο Αιγαιο κοντα στην Τουρκια, να εγκατασταθουν Γερμανοι ετσι ισως σταματησουν οι τουρκοι δουλεμποροι να τροφοδοτουν την Ελλαδα καθημερινα με λαθρομεταναστες
Ας βαλουμε το "ελληνικο δαιμονιο" να δουλεψει
Η Ελλαδα ειναι υπερχρεωμενη με 300 δις (εστω και αν ειναι κληρονομια της προηγουμενης κυβερνησης)
Το προβλημα δεν το εχει η Ελλαδα- το προβλημα το εχουν οι δανειστες της
Λοιπον ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ - φευγουμε απο την Ζωνη του Ευρω, και τοτε θα δουμε ολους τους δανειστες να τρεχουν απο πισω μας και να μας παρακαλουν για συμβιβασμο, και επειδη πρωτοι οι Γερμανοι μας προετρεψαν να πουλησουμε μερικα νησια μας, βεβαιως θα τους πληρωσουμε με 2-3 ξερονησια στο Ανατολικο Αιγαιο κοντα στην Τουρκια, να εγκατασταθουν Γερμανοι ετσι ισως σταματησουν οι τουρκοι δουλεμποροι να τροφοδοτουν την Ελλαδα καθημερινα με λαθρομεταναστες
ΕΔΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
