Τι λέει το “πείραμα της Αργεντινής” για το “πείραμα της Ελλάδας”.Δύο τραπεζίτες,ένας από την Αργεντινή κι ένας από το Μεξικό,γράφουν για τον Economist ,προσπαθώντας να εξηγήσουν ,αν όσα έγιναν στο Μπουένος Άϊρες μπορούν να συμβούν και να εφαρμοστούν και στην Αθήνα,αν τελικά επικρατήσει η λύση εξόδου από το ευρώ.
Θα διαπιστώσετε ότι και αυτοί, που εκφράζουν την άποψη των τραπεζών,πολύ δύσκολα μπορούν να πάρουν ξεκάθαρη θέση αν το συμφέρον της χώρας είναι εντός ή εκτός ευρώ.
Οι Mario Blejer και Guillermo Ortiz, λοιπόν παρατηρούν ότι ορισμένοι υποστηρικτές της ελληνικής εξόδου από το ευρώ φέρνουν ως παράδειγμα την Αργεντινή,επισημαίνοντας ότι η υποτίμηση του νομίσματος οδήγησε σε έκρηξη εξαγωγών της Αργεντινής και της ανάπτυξης. Οι κ. Blejer και Ortiz λένε ότι όσοι προτάσσουν αυτό το επιχείρημα υποτιμούν το χάος που συνέβη στην Αργεντινή, και δεν υπολογίζουν πόσο χειρότερα μπορεί να είναι τα πράγματα στην Ελλάδα.
Επισημαίνουν ότι η έξοδος από το ευρώ και η “δραχμοποίηση” δανείων και καταθέσεων θα καταστρέψει τους δεύτερους και αυτό θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερες αναταραχές,όπως έγινε και στην Αργεντινή,όταν άρχισε να χρησιμοποιείται το δολάριο.
Πολλές συμβάσεις και συμφωνίες της Αργεντινής συνέχισαν να γίνονται σε πέσος, δεδομένου ότι το νομισματικό συμβούλιο δεν εξαφάνισε το τοπικό νόμισμα.
Στη περίπτωση της Ελλάδας όμως όλα πρέπει να μετατραπούν και αυτό θα οδηγήσει σε μια θύελλα πτωχεύσεων,υποστηρίζουν οι δύο συγγραφείς του άρθρου οι οποίοι λένε ότι για να κερδίσει την εμπιστοσύνη επενδυτών η δραχμή εν μέσω κρίσης,μοιάζει έργο ακατόρθωτο.
“Είναι βεβαίως σωστό να επισημάνουμε αυτές τις διαφορές”,γράφουν “αλλά οι διαφορές αυτές είναι αρκετές ώστε να αναιρούν τα οφέλη της στην Ελλάδα, από μία πάντα πιθανή έξοδο από το ευρώ;”
Οι δύο νοτιοαμερικανοί υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα έχει πληρώσει ήδη μέρος του τιμήματος.
Σε διάγραμμά τους δείχνουν ότι οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων έχουν συρρικνωθεί κατά 27% από τον Σεπτέμβριο του 2009
Τα δάνεια από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τώρα αποτελούν περίπου το ένα τρίτο της χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών και είναι σίγουρο ότι θα αυξηθούν κι άλλο.
Αυτό σημαίνει ότι ο μεγαλύτερος χαμένος από την μετατροπή του παθητικού του τραπεζικού συστήματος σε δραχμές θα είναι η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες μέλη της,όχι οι Έλληνες αποταμιευτές.
Δεύτερον, αν η Ελλάδα παραμένει στη ζώνη του ευρώ, πώς θα αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητά της;Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών έχει μειωθεί, αλλά παραμένει ανησυχητικά μεγάλο. Επιπλέον αυτή η μείωση έχει επιτευχθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου μέσω μιας κατάρρευσης των εισαγωγών, άμεση συνέπεια της οικονομικής ύφεσης . Οι εξαγωγές ήταν χαμηλότερες πέρυσι ακόμη και από το 2008.
Που καταλήγουν οι δύο συντάκτες του άρθρου; Η περίπτωση της Ελλάδος και κυρίως η επιχείρηση επίλυσης του προβλήματος αποτελεί ένα νέο πρότυπο,αφού υποτίμηση δεν μπορεί να γίνει.
Είναι σχεδόν βέβαιο λοιπόν ότι αυτό που απομένει είναι να επιβληθεί ένας σχεδόν αδιανόητος αποπληθωρισμός των μισθών και των τιμών. “Η λαϊκή οργή που προκαλεί ο τελευταίος γύρος της λιτότητας, που περιλαμβάνει περικοπές μισθών στον ιδιωτικό τομέα, είναι μια πολύ “ ύπουλη διαδρομή”υποστηρίζουν. “Αλλά ακόμη κι αν τίποτα χειρότερο δεν συμβεί, η ελληνική ανταγωνιστικότητα θα αποκατασταθεί πολύ πιο αργά από ό, τι θα γινόταν με μια υποτίμηση , οπότε και η ανεργία θα παραμείνει σε πολύ υψηλά ποσοστά για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια ελληνική έξοδος από το ευρώ θα ήταν σπασμωδική και θα είχε τεράστιο κόστος για την ελληνική οικονομία και τους πολίτες της. Όμως, οι θυσίες αυτές θα είναι μεγαλύτερες από αυτές που θα υποστούν αν η Ελλάδα παραμείνει στην τρέχουσα πορεία της”;
- http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=6&art_id=13050
Θα διαπιστώσετε ότι και αυτοί, που εκφράζουν την άποψη των τραπεζών,πολύ δύσκολα μπορούν να πάρουν ξεκάθαρη θέση αν το συμφέρον της χώρας είναι εντός ή εκτός ευρώ.
Οι Mario Blejer και Guillermo Ortiz, λοιπόν παρατηρούν ότι ορισμένοι υποστηρικτές της ελληνικής εξόδου από το ευρώ φέρνουν ως παράδειγμα την Αργεντινή,επισημαίνοντας ότι η υποτίμηση του νομίσματος οδήγησε σε έκρηξη εξαγωγών της Αργεντινής και της ανάπτυξης. Οι κ. Blejer και Ortiz λένε ότι όσοι προτάσσουν αυτό το επιχείρημα υποτιμούν το χάος που συνέβη στην Αργεντινή, και δεν υπολογίζουν πόσο χειρότερα μπορεί να είναι τα πράγματα στην Ελλάδα.
Επισημαίνουν ότι η έξοδος από το ευρώ και η “δραχμοποίηση” δανείων και καταθέσεων θα καταστρέψει τους δεύτερους και αυτό θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερες αναταραχές,όπως έγινε και στην Αργεντινή,όταν άρχισε να χρησιμοποιείται το δολάριο.
Πολλές συμβάσεις και συμφωνίες της Αργεντινής συνέχισαν να γίνονται σε πέσος, δεδομένου ότι το νομισματικό συμβούλιο δεν εξαφάνισε το τοπικό νόμισμα.
Στη περίπτωση της Ελλάδας όμως όλα πρέπει να μετατραπούν και αυτό θα οδηγήσει σε μια θύελλα πτωχεύσεων,υποστηρίζουν οι δύο συγγραφείς του άρθρου οι οποίοι λένε ότι για να κερδίσει την εμπιστοσύνη επενδυτών η δραχμή εν μέσω κρίσης,μοιάζει έργο ακατόρθωτο.
“Είναι βεβαίως σωστό να επισημάνουμε αυτές τις διαφορές”,γράφουν “αλλά οι διαφορές αυτές είναι αρκετές ώστε να αναιρούν τα οφέλη της στην Ελλάδα, από μία πάντα πιθανή έξοδο από το ευρώ;”
Οι δύο νοτιοαμερικανοί υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα έχει πληρώσει ήδη μέρος του τιμήματος.
Σε διάγραμμά τους δείχνουν ότι οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων έχουν συρρικνωθεί κατά 27% από τον Σεπτέμβριο του 2009
Τα δάνεια από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τώρα αποτελούν περίπου το ένα τρίτο της χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών και είναι σίγουρο ότι θα αυξηθούν κι άλλο.
Αυτό σημαίνει ότι ο μεγαλύτερος χαμένος από την μετατροπή του παθητικού του τραπεζικού συστήματος σε δραχμές θα είναι η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες μέλη της,όχι οι Έλληνες αποταμιευτές.
Δεύτερον, αν η Ελλάδα παραμένει στη ζώνη του ευρώ, πώς θα αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητά της;Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών έχει μειωθεί, αλλά παραμένει ανησυχητικά μεγάλο. Επιπλέον αυτή η μείωση έχει επιτευχθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου μέσω μιας κατάρρευσης των εισαγωγών, άμεση συνέπεια της οικονομικής ύφεσης . Οι εξαγωγές ήταν χαμηλότερες πέρυσι ακόμη και από το 2008.
Που καταλήγουν οι δύο συντάκτες του άρθρου; Η περίπτωση της Ελλάδος και κυρίως η επιχείρηση επίλυσης του προβλήματος αποτελεί ένα νέο πρότυπο,αφού υποτίμηση δεν μπορεί να γίνει.
Είναι σχεδόν βέβαιο λοιπόν ότι αυτό που απομένει είναι να επιβληθεί ένας σχεδόν αδιανόητος αποπληθωρισμός των μισθών και των τιμών. “Η λαϊκή οργή που προκαλεί ο τελευταίος γύρος της λιτότητας, που περιλαμβάνει περικοπές μισθών στον ιδιωτικό τομέα, είναι μια πολύ “ ύπουλη διαδρομή”υποστηρίζουν. “Αλλά ακόμη κι αν τίποτα χειρότερο δεν συμβεί, η ελληνική ανταγωνιστικότητα θα αποκατασταθεί πολύ πιο αργά από ό, τι θα γινόταν με μια υποτίμηση , οπότε και η ανεργία θα παραμείνει σε πολύ υψηλά ποσοστά για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια ελληνική έξοδος από το ευρώ θα ήταν σπασμωδική και θα είχε τεράστιο κόστος για την ελληνική οικονομία και τους πολίτες της. Όμως, οι θυσίες αυτές θα είναι μεγαλύτερες από αυτές που θα υποστούν αν η Ελλάδα παραμείνει στην τρέχουσα πορεία της”;
- http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=6&art_id=13050
