Μαδρίτη, Ισπανία
H παρουσία του προέδρου της Ισλανδίας σε χώρες της Ευρώπης, όπου εφαρμόζονται πολιτικές λιτότητας, πάντοτε προσελκύει το ενδιαφέρον.
Το 2008 η Ισλανδία είδε τις τράπεζές της να καταρρέουν, το 8% του πλούτου της να χάνεται και την ανεργία να φτάνει σχεδόν στο 12%. Κινητοποιήσεις και οργή στην μικρή κοινωνία της χώρας.
Όμως από το 2011 και μετά άρχισε να ανακάμπτει. Όχι με συνταγές λιτότητας, αλλά με εξαγωγές, υποτίμηση του νομίσματος και τουρισμό. Σήμερα η ανεργία δεν ξεπερνά το 3% και η αύξηση του ΑΕΠ εκτιμάται σε 3,3% για το 2015.
Ο πρόεδρος της Ισλανδίας, Ολάφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον, στο ύπατο αξίωμα από το 1996, βρέθηκε πρόσφατα στην Ισπανία.
Πολιορκήθηκε από δημοσιογράφους για να εξηγήσει το οικονομικό θαύμα της χώρας του. Εφημερίδες, όπως η El Pais, πρόβαλε ιδιαίτερα την επίσκεψή του.
«Η ΕΕ θα έπρεπε να βγάλει τα συμπεράσματά της για την κρίση και την ανάκαμψη της Ισλανδίας» είπε με νόημα, τονίζοντας την ανάγκη να υπάρχει ισορροπία μεταξύ δημοκρατίας και οικονομικών συμφερόντων.
Οι πολίτες δεν πρέπει να υποφέρουν από δημοσιονομικές περικοπές, είπε ο Γκρίμσον, εξηγώντας πώς η χώρα του βγήκε από την κρίση: μετά από δημοψήφισμα, αποφάσισε να μην σώσει τις τράπεζες. Μάλιστα ορισμένοι από τους επικεφαλής του πήγαν φυλακή.
Υποτίμησε το νόμισμα, αύξησε τις εξαγωγές της (ιδιαίτερα του μπακαλιάρου) και έδωσε έμφαση στην ανάπτυξη του τουρισμού. Σε μια χώρα με 320.000 κατοίκους, οι τουρίστες ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο, κυρίως από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, πρόσφατα και από χώρες της Ασίας.
«Χρειάζεται ισορροπία: οικονομικά συμφέροντα από τη μία, δημοκρατία από την άλλη» σημείωσε.
Το 2009 η χώρα φλέρταρε και με την ΕΕ. Μέσα στην οικονομική καταιγίδα έμοιαζε να είναι η σωτηρία για τη μικρή νησιωτική χώρα.
Όμως η κεντροδεξιά κυβέρνηση αποφάσισε να παγώσει τη διαδικασία, χωρίς πάντως να φτάσει στη ρήξη.
Το ζήτημα της αλιείας είναι ένα από τα μεγάλα «αγκάθια» στις διαπραγματεύσεις Ρέικιαβικ-Βρυξελλών.
Στο πηγαδάκι με τους ισπανούς δημοσιογράφους, ο Γκρίμσον είπε ότι μέρος της θεαματικής ανάκαμψης οφείλεται στο ότι η χώρα του δεν άκουσε τις συμβουλές διεθνών οργανισμών και της ΕΕ για λιτότητα.
Απέφυγε να μιλήσει για την Ελλάδα, αλλά είπε με νόημα: «Αφού η ΕΕ στη δική μας περίπτωση είχε άδικο, γιατί θα έπρεπε να έχει δίκιο σε άλλες περιπτώσεις;»
Απόστολος Ρουμπάνης
Το 2008 η Ισλανδία είδε τις τράπεζές της να καταρρέουν, το 8% του πλούτου της να χάνεται και την ανεργία να φτάνει σχεδόν στο 12%. Κινητοποιήσεις και οργή στην μικρή κοινωνία της χώρας.
Όμως από το 2011 και μετά άρχισε να ανακάμπτει. Όχι με συνταγές λιτότητας, αλλά με εξαγωγές, υποτίμηση του νομίσματος και τουρισμό. Σήμερα η ανεργία δεν ξεπερνά το 3% και η αύξηση του ΑΕΠ εκτιμάται σε 3,3% για το 2015.
Ο πρόεδρος της Ισλανδίας, Ολάφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον, στο ύπατο αξίωμα από το 1996, βρέθηκε πρόσφατα στην Ισπανία.
Πολιορκήθηκε από δημοσιογράφους για να εξηγήσει το οικονομικό θαύμα της χώρας του. Εφημερίδες, όπως η El Pais, πρόβαλε ιδιαίτερα την επίσκεψή του.
«Η ΕΕ θα έπρεπε να βγάλει τα συμπεράσματά της για την κρίση και την ανάκαμψη της Ισλανδίας» είπε με νόημα, τονίζοντας την ανάγκη να υπάρχει ισορροπία μεταξύ δημοκρατίας και οικονομικών συμφερόντων.
Οι πολίτες δεν πρέπει να υποφέρουν από δημοσιονομικές περικοπές, είπε ο Γκρίμσον, εξηγώντας πώς η χώρα του βγήκε από την κρίση: μετά από δημοψήφισμα, αποφάσισε να μην σώσει τις τράπεζες. Μάλιστα ορισμένοι από τους επικεφαλής του πήγαν φυλακή.
Υποτίμησε το νόμισμα, αύξησε τις εξαγωγές της (ιδιαίτερα του μπακαλιάρου) και έδωσε έμφαση στην ανάπτυξη του τουρισμού. Σε μια χώρα με 320.000 κατοίκους, οι τουρίστες ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο, κυρίως από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, πρόσφατα και από χώρες της Ασίας.
«Χρειάζεται ισορροπία: οικονομικά συμφέροντα από τη μία, δημοκρατία από την άλλη» σημείωσε.
Το 2009 η χώρα φλέρταρε και με την ΕΕ. Μέσα στην οικονομική καταιγίδα έμοιαζε να είναι η σωτηρία για τη μικρή νησιωτική χώρα.
Όμως η κεντροδεξιά κυβέρνηση αποφάσισε να παγώσει τη διαδικασία, χωρίς πάντως να φτάσει στη ρήξη.
Το ζήτημα της αλιείας είναι ένα από τα μεγάλα «αγκάθια» στις διαπραγματεύσεις Ρέικιαβικ-Βρυξελλών.
Στο πηγαδάκι με τους ισπανούς δημοσιογράφους, ο Γκρίμσον είπε ότι μέρος της θεαματικής ανάκαμψης οφείλεται στο ότι η χώρα του δεν άκουσε τις συμβουλές διεθνών οργανισμών και της ΕΕ για λιτότητα.
Απέφυγε να μιλήσει για την Ελλάδα, αλλά είπε με νόημα: «Αφού η ΕΕ στη δική μας περίπτωση είχε άδικο, γιατί θα έπρεπε να έχει δίκιο σε άλλες περιπτώσεις;»
Απόστολος Ρουμπάνης
Newsroom ΔΟΛ
