ΑΙΓΥΠΤΟΣ- ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΜΑΝΣΟΥΡΑ
Μανσούρα
Η Ελληνική Κοινότητα Μανσούρας διατηρούσε ελληνικό σχολείο από το 1904. Πρόκειται για ένα μεγάλο σχολείο που άφησε εποχή και έχει επικρατήσει ως σχολειούπολη.
Αποτελείτο από τη Δημαία Δημοτική Σχολή, προσφορά του Ιωάννη Δήμα, (απο την Χειμάρα Β. Ηπείρου) , το Γρηγόρειο Γυμνάσιο, προσφορά των αδελφών Ιωάννη και Γεωργίου Γρηγορίου, το Νανοπούλειο Νηπιαγωγείο του Ρήγα Νανόπουλου, και έναν τεράστιο κήπο εκτάσεως 24 στρεμμάτων, το Σερεμέτειο προσφορά του Παναγιώτη Σερεμέτη.
Αργότερα στον ίδιο χώρο λειτούργησε και οικοτροφείο όπου διέμεναν οι μαθητές των γύρω πόλεων. Λόγω της συρρίκνωσης της παροικίας της Μανσούρας το σχολείο έπαψε να λειτουργεί το 1985.
Επίσης ελληνικό Δημοτικό και Γυμνάσιο λειτουργούσε στο Ζαγαζίγκ, το Ροδοκανάκειο που ήταν δωρεά του Θεόδωρου Ροδοκανάκη αλλά και στην Τάντα που ήταν δωρεά του Θεόδωρου Νικολαΐδη και άλλων. Τα δύο αυτά Γυμνάσια εξυπηρετούσαν και τα Ελληνόπουλα των γύρω πόλεων που δεν είχαν ελληνικό γυμνάσιο.
Τέλος οι μικρές Ελληνικές Κοινότητες όπως Σιμπίν ελ Κομ, Ζίφτα, Βέγχα, Μίνια, Ασιούτ, Ασουάν, Φαγιούμ, Καφρ ελ Ζαγιάτ, Μίνετ ελ Καμχ κ.ά. είχαν μόνο Δημοτικά Σχολεία.
Τέλος οι μικρές Ελληνικές Κοινότητες όπως Σιμπίν ελ Κομ, Ζίφτα, Βέγχα, Μίνια, Ασιούτ, Ασουάν, Φαγιούμ, Καφρ ελ Ζαγιάτ, Μίνετ ελ Καμχ κ.ά. είχαν μόνο Δημοτικά Σχολεία.
πηγη Βίλλυ Ν. Πολίτη, Πρόεδρος Συλλόγου Ελλήνων Αποφοίτων Αμπετείου Σχολής «Η Εκπαίδευση των Ελλήνων της Αιγύπτου με τη συνδρομή των Μεγάλων Ευεργετών»
"Δυστυχως σημερα πια δεν υπαρχουν Μεγαλοι ευεργετες-η τουλαχιστον με την σημασια που ειχαν οι ανθρωποι αυτοι οι οποιοι προσεφεραν γενναιοδωρα και χωρις ανταλλαγματα και ηταν πατριωτες ,πιστευαν σε αξιες και ιδανικα και μοχθουσαν να διατηρηθει η Ελληνικοτητα της παροικιας
