Τσάι μέντας αντί για ασπιρίνη

Ένα φλιτζάνι πράσινου τσαγιού μέντας από τη Βραζιλία ανακουφίζει από τον πόνο όσο και τα εμπορικά αναλγητικά υποστηρίζουν Βρετανοί ερευνητές
Η μέντα τύπου Hyptis crenata συνταγογραφείται από τους Βραζιλιάνους θεραπευτές εδώ και αιώνες σε ασθενείς με πονοκέφαλο, στομαχόπονο, γρίπη ακόμα και πυρετό.


Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Νιουκάστλ με πειράματα σε ποντίκια απέδειξαν και επιστημονικά ότι οι αρχαίοι θεραπευτές είχαν δίκιο.
Η ομάδα με σκοπό να μιμηθεί την ακριβή παραδοσιακή διαδικασία της αρχαίας θεραπευτικής αγωγής πραγματοποίησε έρευνα στη Βραζιλία. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο πιο συνηθισμένος τρόπος είναι η δημιουργία αφεψήματος βράζοντας για μισή ώρα τα στεγνά φύλλα και πίνοντας το τσάι κρύο. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι όταν η μέντα καταναλώνονταν στις ίδιες δόσεις με αυτές των αρχαίων θεραπευτών, το φάρμακο είχε την ίδια επίδραση στον πόνο όσο και το τύπου – ασπιρίνης παυσίπονο, Indometacin.
Η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, Γκρασιέλα Ρότσα δήλωσε: "Από τότε που ο άνθρωπος περπάτησε στη Γη, ψάχνουμε για φυτά ώστε να θεραπεύσουμε τους πόνους μας. Για την ακρίβεια εκτιμάται ότι περίπου 50.000 φυτά χρησιμοποιούνται παγκοσμίως θεραπευτικούς σκοπούς».

Η Γκαρσιέλα Ρότσα πρόσθεσε, επίσης, ότι και πέρα από την παραδοσιακή χρήση, περισσότερα από τα μισά φάρμακα βασίζονται σε οργανικά μόρια που βρίσκονται από τη φύση τους σε κάποιο φυτό. "Αυτό που κάναμε ήταν να πάρουμε ένα φυτό που χρησιμοποιείται ευρέως για την αντιμετώπιση του πόνου και αποδείξαμε επιστημονικά ότι έχει τα ίδια αποτελέσματα με τα συνθετικά φάρμακα. Το επόμενο βήμα είναι μάθουμε πως και γιατί το καταφέρνει.
Ο καθηγητής Μπέβερλι Κόλετ, επικεφαλής του Chronic Pain Policy Coalition, υποστηρίζει ότι "Οι επιδράσεις των αναλγητικών όπως η ασπιρίνη είναι γνωστά από τότε που οι αρχαίοι Έλληνες κατέγραψαν τη χρήση του φλοιού της ιτιάς ως αντιπυρετικό και πρόσθεσε:
"Τα φύλλα και ο φλοιός της ιτιάς περιέχουν σαλικίνη (ή ιτεΐνη), ένα μίγμα από θεραπευτικά στοιχεία παρόμοια με αυτά του ακετυλοσαλικυλικού οξέος, κοινώς της ασπιρίνης".
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Acta Horticulturae.